Yuval Noah Harari - Homo Deus Yarının Kısa Bir Tarihi (1)

altını çiziyor. İşyerinizde yeni patronunuzun fikirlerinizi
dikkate almadığını ve her şeyin kendi bildiği gibi yapılmasını
istediğini ve bu yüzden sorunlar yaşadığınızı varsayalım. Kötü
bir günden sonra telefona sarılıp arkadaşınızı ararsınız. Size
ayıracak pek vakti ve hâli olmayan arkadaşınız sohbeti kısa
keserek sorununuza çözüm üretmeye çalışacaktır: “Tamam.
Anlıyorum, önünde iki seçenek var. Ya istifa et ya da kal ve
patronun ne diyorsa onu yap. Ben senin yerinde olsam istifa
ederdim.” Söylediklerinin hiçbir anlamı, hiçbir kıymeti yoktur.
Gerçekten iyi bir arkadaş çözüm bulmak için aceleci
davranmaz, size sabır gösterir. Sorunlarınızı dinler, çelişkili
duygularınızı ve içinizi kemiren sıkıntılarınızı dökmeniz için
size zaman ve alan tanır.
Dikkat odaklayıcı miğfer sabırsız bir arkadaş gibi çalışıyor.
Tabii ki zaman zaman, örneğin bir savaş alanında, hızlı ve net
kararlar vermek gerekebilir ama hayat daha karmaşıktır. Bu tip
aygıtları git gide daha fazla alanda kullanmaya başlarsak
karmaşayı, ikilemleri ve şüpheleri ortadan kaldırabilecek
sabrımızı yavaş yavaş yitirebiliriz; tıpkı koku alma, rüya görme
ve dikkat verme yetilerimizi kaybettiğimiz gibi. Sistem bizi
şüphelerimizden çok kararlarımızla ödüllendirdiği için buna
yönlendirebilir. Ancak keskin kararlar ve hızlı çözümlerle dolu
bir hayat, karmaşa ve şüphelerle süren bir günden çok daha
tekdüze ve sığ geçebilir.