36 ΕΤΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΣΣΔ & ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΡΟ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟΥ

Ἐπιστρέφοντας εἰς τό Κεντάου, ἔπιασα δουλειά ὡς ζωγράφος,
εἰς τήν Λέσχην τῶν Οἰκοδόμων. Εἰς τάς ὑποχρεώσεις μου περιλαμβάνονταν:
α) Ἡ ἀνάλογη διακόσμησις τῆς Λέσχης κατά τίς γιορτές καί
β) ἡ παρουσίασις τοῦ ἔργου, πού παιζόταν εἰς τόν κινηματογράφον
τῆς Λέσχης.
Εἰς τήν διάθεσίν μου ὑπῆρχε, ἕνα μετρίων διαστάσεων «ἀτελιέ».
Ἡ Λέσχη τῶν Οἰκοδόμων στό Κεντάου
Πάντως, ἡ νεολαία τῆς πόλεως μέ ἐζήλευε,
ἐπειδή διέθετα χῶρον, χρήσιμον
διά «ἰδιαιτέρας» συναντήσεις μέ κοπέλες…
Ἐργασίαν ἀπέκτησα, ἀλλά ταυτοχρόνως καί «ἐχθρούς», εἰς τά
πρόσωπα τοῦ Διευθυντοῦ τῆς Λέσχης καί τοῦ μηχανικοῦ προβολῆς.
Βλέπετε, ὅσον ἔμενε κενή ἡ θέσις ζωγράφου, ὁ μηχανικός προβολῆς
ἔγραφε ὅπως-ὅπως τόν τίτλον εἰς τήν τεραστίαν ξυλίνην ἀφίσαν καί ὁ
Διευθυντής τῆς Λέσχης τοῦ κατέβαλε, ἐπί πλέον, τόν μισθόν τοῦ ζωγράφου
(70 ρούβλια), ἐπειδή εἶχαν συμφωνήσει νά τόν μοιράζωνται…
Ἡ ἀφίσα μου
Ὅταν ζωγράφισα τήν πρώτην ἀφίσαν,
διά τήν ταινίαν: «Φυλάξου ἀπό τό
αὐτοκίνητον» μέ πρωταγωνιστήν τόν
ἀείμνηστον καί καταπληκτικόν Ἰννοκέντυϊ
Σμοκτουνόφσκυϊ, δέν ηὔρα καλήν
φωτογραφίαν κάποιας σκηνῆς τοῦ ἔργου.
Παρ’ όλα αυτά, ἐπροκάλεσα τόν
θαυμασμόν τοῦ κοινοῦ. Ἐκείνην τήν
ἐποχήν, παρόμοιες ἀφίσες, κάτι συνηθισμένον
διά τήν «Δύσιν», δέν ὑπῆρχαν οὔτε εἰς τήν Μόσχαν. Ζωγραφίζοντας
ὅμως ἔγχρωμη, εἰς τον ρόλον τῆς «Ἀΐντα», τήν Σοφία Λῶρεν,
τόν τίτλον τοῦ ἔργου μέ κεφαλαία γράμματα καί γύρω ἀπό τό
πορτραῖτο διάφορα ἱερογλυφικά, ἔγινε «τό σῶσαι».
107