36 ΕΤΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΣΣΔ & ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΡΟ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟΥ

ναται νά καταλάβη τούς ἄλλους;..»
Στολίζοντας τήν ἀδελφήν του μέ τό ὄνομα τῶν ἱερειῶν τοῦ
«ἀρχαιοτάτου ἐπαγγέλματος» εἰς τόν κόσμον, ἔβγαλε καί μοῦ ἔδωσε
7.000 δραχμές. Μαζί μέ τίς 5.000, πού μοῦ εἶχε δώσει τήν Τετάρτην,
συνολικῶς ἔφθαναν τίς 12.000 δραχμές, πολύ μεγάλον ποσόν διά
ἐκείνην τήν ἐποχήν. Εἰλικρινῶς ἀπορημένος τόν ἐρώτησα: «Διονύση,
τί μισθόν ἑτοιμάζεσαι νά μοῦ δίνης μηνιαίως; Κανείς δέν πληρώνει,
διά τήν δουλειά πού κάνω, τόσα χρήματα!»
– «Ξέρω, τί κάνω! – εἶπε κοφτά. Τήν Δευτέρα, νά πάρης μαζί σου
καί τήν Ζήνα».
Τήν Δευτέρα, πῆγα εἰςτό ἐργοστάσιον μέ τήν Ζήνα.
Τό ταβερνάκι, δίπλα εἰς τό ἐργοστάσιον τοῦ
Διονύση εἰς τό ὁποῖον τρώγαμε. Μαζί μας καί
ἕνας ἀπό τούς πελάτας.
Ὁ Διονύσης μᾶς ὁδήγησε εἰς τό διπλανόν κτίριον. Ἐκεῖ ἐστεγάζετο
ἕνα μεγάλο ἐργοστάσιον ὑποδημάτων, ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ ὁποίου
ἦτο πελάτης καί φίλος του. Ὁ Διονύσης μᾶς εἶπε νά διαλέξουμε ἀπό
ἕνα ζεῦγος ὑποδημάτων, δῶρον ἀπό τόν ἴδιον. Μετά ἀπό ὀλίγες
ἡμέρες, μπήκαμε μέ τόν Διονύσην εἰς τό αὐτοκίνητόν του καί πήγαμε
εἰς ἕνα ἄλλον μεγάλον ἐργοστάσιον ὑποδημάτων, εἰς τόν Βύρωνα, ὁ
ἰδιοκτήτης τοῦ ὁποίου εἶχε ὑπογράψει σύμβασιν μέ τό ἀντίστοιχον
Τμῆμα τοῦ σοβιετικοῦ «Βνιεστόργκ» (Ἐξωτερικόν ἐμπόριον), συμφώνως
μέ τό ὁποῖον ἔστελνε κατ’ ἔτος μερικές χιλιάδες ζεύγη ὑποδημάτων.
Ὁ ἰδιοκτήτης μᾶς ὑπεδέχθη ἐγκαρδίως, ἐπειδή ὁ Διονύσης τόν
εἶχε ἤδη πληροφορήσει, πώς ἐγνώριζα τά πάντα γύρω ἀπό τά ὑποδήματα,
καθώς ἐπίσης τά σοβιετικά θέματα καί τήν χῶραν.
Συζητώντας, τόν ἐρώτησα: «Πόσα ζεύγη στέλνετε κατ’ ἔτος εἰς
τήν ΕΣΣΔ;»
– «Ἑκατόν πενήντα χιλιάδες ζεύγη!»
Ἤξερα τίς ἀνάγκες τῆς ΕΣΣΔ εἰς καλά ὑποδήματα, ὁπότε οἱ 150
χιλιάδες ζεύγη ἦσαν μηδαμινή ποσότητα. Γύρισα καί τοῦ εἶπα: «Δέν
344