Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ <strong>ΤΟΥ</strong> ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΥΙΟΥ<br />
Μέ τήν ἐγκατάστασίν μας εἰς τήν Ἑλλάδαν, εἶχα ἀποφασίσει σταθερῶς<br />
νά μήν ἐργασθῆ ἡ Ζήνα, διά πολλούς λόγους. Πρῶτον, τόσον<br />
ἡ ἰδία, ὅσον καί ὁ Λεωνίδας ἔπρεπε νά μάθουν ἑλληνικά. Δεύτερον, ἡ<br />
Ζήνα εἶχε ἐργασθεῖ εἰς τήν <strong>ΕΣΣΔ</strong> σχεδόν 20 ἔτη. Τρίτον, εἴχαμε συνειδητοποιήσει,<br />
πώς δέν εἶναι δυνατόν νά κερδίσης ὅλα τά χρήματα<br />
τοῦ κόσμου… Θυμᾶμαι, πώς ὅταν ξεπεράσαμε τίς οἰκονομικές δυσκολίες<br />
τῶν πρώτων ἐτῶν εἰς τήν <strong>ΕΣΣΔ</strong> καί ἄρχισα νά βγάζω πάρα πολλά<br />
χρήματα, ἀκόμα καί διά τήν Δύσιν – εἰς τήν <strong>ΕΣΣΔ</strong> ἤμουν «Ὠνάσης» –<br />
ἔλεγα εἰς τήν Ζήνα: «Ἄν ζούσαμε εἰς τήν Ἑλλάδαν, δέν θά χρειαζόταν<br />
νά ἐργάζεσαι, ἐπειδή εἰς περίπτωσιν θανάτου τοῦ συζύγου, ἡ χήρα<br />
παίρνει τό 80% τῆς συντάξεώς του. Ὅμως ἐδῶ, ὅσον ζῶ βγάζω αὐτά<br />
τά χρήματα, πού μᾶς ἐπιτρέπουν νά ζῶμεν πλουσιοπάροχα. Ἄν πεθάνω,<br />
θά μείνης ἀπένταρη».<br />
Ὅλα εἶχαν τακτοποιηθεῖ ταχέως εἰς τήν Ἑλλάδαν, ἐκτός ἀπό τό<br />
θέμα τῆς φοιτήσεως τοῦ μοναδικοῦ μας υἱοῦ, τοῦ Λεωνίδα, εἰς τό<br />
σχολεῖον. Αὐτό τό θέμα προσέκρουσεν εἰς τήν «ἀπειρίαν» (διά νά<br />
μήν χρησιμοποιήσω βαρυτέραν λέξιν) τῶν «ὑπευθύνων» τῆς ἑλληνικῆς<br />
πλευρᾶς, κατά τήν ὑπογραφήν τῆς διακρατικῆς συμβάσεως μεταξύ<br />
Ἑλλάδος καί <strong>ΕΣΣΔ</strong>, εἰς τόν τομέαν τῆς ἐκπαιδεύσεως. Ἡ διακρατική<br />
αὐτή σύμβασις, πού ἦτο ὀφθαλμοφανῶς ἐλλιπής, προέβλεπεν ὅτι ὁ<br />
ἀπόφοιτος τοῦ Δεκαταξίου σχολείου τῆς <strong>ΕΣΣΔ</strong> ἐθεωρεῖτο ἀπόφοιτος<br />
Μέσης ἐκπαιδεύσεως. Τό παιδίον, τό ὁποῖον δέν εἶχε ἀποφοιτήσει, ἐγγραφόταν<br />
εἰς ἀνάλογον τάξιν τοῦ ἑλληνικοῦ σχολείου, συμφώνως μέ<br />
τά ἔτη φοιτήσεως. Πρόκειται περί καθαράς ἀδικίας, ἐπειδή, κατά τό<br />
ἐκπαιδευτικόν σύστημα τῆς <strong>ΕΣΣΔ</strong>, οἱ πρῶτες τέσσαρες τάξεις τοῦ<br />
Δεκαταξίου ἀντιστοιχοῦσαν εἰς τίς ἕξι τάξεις τοῦ ἑλληνικοῦ Δημοτικοῦ<br />
καί οἱ ὑπόλοιπες ἕξι, εἰς τίς ἕξι τάξεις τῆς ἑλληνικῆς Μέσης ἐκπαιδεύσεως.<br />
Γνωρίζοντας τό σύστημα τῆς ἐκπαιδεύσεως εἰς τήν <strong>ΕΣΣΔ</strong>,ὅπου ὁ<br />
υἱός μας εἶχε ἀποφοιτήσει ἀπό τήν Πέμπτην τάξιν, τόν ἐνέγραυσα εἰς<br />
τήν Β΄ τάξιν τοῦ Γυμνασίου. Τό μόνον, πού ἐρώτησα την Διευθύντριαν<br />
ἦτο, ἄν θά ἔπρεπε νά τόν προετοιμάσω τό δοσμένον Ἀκαδημαϊκόν<br />
ἔτος καί νά τόν ἐγγράψω εἰς τό ἑπόμενον, ἐπειδή τά «ἑλληνικά»<br />
του, ἦσαν ἐλλειπῆ. Ἐκείνη, ὡς σωστός παιδαγωγός, μοῦ ἀπήντησε,<br />
πώς δέν ὑπῆρχε λόγος, ἐπειδή οἱ καθηγητές τοῦ Γυμνασίου εἰς<br />
355