Pryzmat • nr 247, lato 2011

i twarde mięśnie
Dla Pawła Sindrewicza, studenta II roku Mechaniki i Budowy Maszyn
w Zamiejscowym Ośrodku Dydaktycznym PWr w Wałbrzychu, wyciskanie
sztangi leżąc to sposób życia. Dotychczas startował w wielu zawodach
w kategorii +125 kg, a od tego roku w kategorii +120 kg. Należy do jednego
z najlepszych w tej dyscyplinie polskich klubów – Relaksu Kamienna Góra.
W ciągu pięciu lat udało mu się zdobyć 15 medali na mistrzostwach Polski
(w tym pięć złotych), dwa medale na mistrzostwach świata indywidualnie
i trzy drużynowo.
Kiedy zająłeś się podnoszeniem
ciężarów i co Cię skłoniło
do takiego hobby?
Na początku zajmowałem się trójbojem
siłowym, a wyciskanie sztangi
na ławeczce jest tylko jedną z konkurencji
w tej dyscyplinie sportowej.
Chodziłem wtedy do pierwszej klasy
gimnazjum. Do siłowni wybrałem się
pod presją starszych kolegów i zwyczajnie
po to, by zabić czas. Niestety
w młodym wieku szybko nabawiłem
się kontuzji kręgosłupa. Nie pozwoliła
mi ona na dalsze podnoszenie ciężarów,
więc została mi tylko właśnie
ławeczka.
Jak sobie radziłeś po tej
kontuzji?
Po upływie miesiąca od pierwszej
wizyty na siłowni wycisnąłem 55 kg.
Szybko się rozwijałem, teraz spo­
lato 2011
hobby i pasje: ludzie pwr po godzinach
kojnie dokładam do tamtego pierwszego
wyniku 200 kg. Brałem udział
w szkolnych rozgrywkach, a także
mistrzostwach Dolnego Śląska.
Po trzech latach ćwiczeń, patrząc na
wyniki, jakie padały w Polsce w moich
kategoriach, postanowiłem zapisać
się do klubu. Od 2006 r. jestem zawodnikiem
Relaksu Kamienna Góra.
Muszę dojeżdżać z domu do klubu
jakieś 20 km, ale nie jest to większy
problem. Szczerze mówiąc, jest
to zdecydowanie jeden z lepszych
klubów w Polsce, a na pewno najbogatszy.
I wraz z pierwszymi sukcesami
przyszła pora na rywalizację
w zawodach?
Tak, od momentu zapisania się do
klubu pierwszy raz wystartowałem
w zawodach już po trzech miesią­
cach. Zdobyłem srebro na mistrzostwach
Polski w Jastarni w kategorii
do lat 18. Przy tym pierwszym starcie
podniosłem 140 kg bez specjalnego
sprzętu, czyli koszulki, w której
należy wyciskać. Startuję regularnie
co roku w mistrzostwach Polski młodzików.
W 2008 r. zdobyłem tytuł mistrza
Polski we Władysławowie w kategorii
juniorów do lat 20 i 23. W kategorii
seniorów największe moje
osiągnięcie to zdobycie srebrnego medalu
rok temu. Natomiast w tym roku
zdobyłem mistrzostwo Polski, ustanawiając
w juniorach rekord – 240,5 kg.
W seniorach byłem trzeci z wynikiem
237,5 kg.
Co Cię motywuje do ciągłych
treningów i brania udziału
w tak wielu imprezach
sportowych?
Trenuję już od ośmiu lat. Wcześniej
chodziło głównie o to, by pokazać
moim kolegom, że też dam radę
potężnym ciężarom. Teraz jest to dla
mnie równie naturalne jak wstawanie
rano z łóżka i zjedzenie śniadania.
Wyciskanie sztangi na ławeczce
to mój pewien sposób życia. Wolę potrenować
i poruszać się, zamiast – jak
wielu innych – siedzieć w parku i „obracać
browary”. Oprócz tego mam np.
stypendia sportowe od ministra nauki
i szkolnictwa wyższego czy marszałka
województwa dolnośląskiego,
co jest dla mnie dodatkową miłą zachętą.
Wyciskanie sztangi leżąc
– technika wykonania
Pozycja wyjściowa w tej dyscyplinie to leżenie
z przyleganiem całego kręgosłupa do ławeczki.
Nogi muszą być stabilnie oparte o podłoże,
a sztanga trzymana nachwytem. Uchwyt musi być
wykonany na szerokości większej od szerokości
barków. Samo wyciskanie należy zacząć od
wdechu z wyciśnięciem ciężaru do przodu,
w takiej pozycji trzeba zatrzymać ruch na dwie
sekundy. Ruch ramion powinien przebiegać
wtedy w płaszczyźnie horyzontalnej, zaś ramiona
pracować prostopadle do osi długiej kręgosłupa.
Możliwe rodzaje wyciskania: z dodatkowym
ruchem obręczy (wyprost ramion, wysunięcie
obręczy barkowej i powrót), ruch z przyleganiem
barków do ławeczki i różne warianty skosu
ławki. Zawsze niezbędna jest asysta osoby
ubezpieczającej.
75