02.12.2012 Aufrufe

Johann Friedrich Leopold Woeste - Christine Koch Mundartarchiv

Johann Friedrich Leopold Woeste - Christine Koch Mundartarchiv

Johann Friedrich Leopold Woeste - Christine Koch Mundartarchiv

MEHR ANZEIGEN
WENIGER ANZEIGEN

Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.

YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.

50<br />

sau un sau viel könn hai im Postwagen bit Schwelm föern. Se wyset<br />

eam dat Posthuus. As hai sin Billett löeset heat, siet de Postmester:<br />

„De Pearre sid all vüar me Wagen, I könnt män fottens instygen; glyk<br />

gäit´t fudd.“ – Min guede Mann gäit nome Wagen un saiket de Düar.<br />

Hai süht dat Schuuffinster am Slage un siet: „Duenerwear, es dat de<br />

Düar? Bu sack [sa´ck] dao rin kuemen?“ No, Probäiren es et genauste:<br />

hai maket den Verseuk, küemet ock rin, owwer nit düar; sin<br />

Aechterkastäil blitt derbuten. Derwyle küemet de Postknecht, süht dat<br />

un sprieket ne aan. „Ai“, siet usse Mann, „dat eat Lü ock de Düaren<br />

sau klain maken mött, as wänn dat hyr en Haunerstall woer!“<br />

Text nach: Süderland Heft 2/1924, S. 16: De enge Wagendüar.<br />

Spitzmülen gelt der nitt<br />

(Erzählt von <strong>Friedrich</strong> <strong>Woeste</strong>)<br />

Bi Alberingwerde es en Earlensypen. Drane derby hödt mol eatlike<br />

Jungens de Kaie. Uem sick beater de Tyd te verdrywen, fällt ´ne in, se<br />

wellt Spitzbauwe spielen. Se louset also derümme, bai Richter, Buur,<br />

Schulten, Scharprichter un Daif sin sall. Se maket ock ut, de Daif soll<br />

ophangen weren, wann hai owwer´t Hangen nit mär uthollen kann,<br />

sall hai flaiten, dann wellt se ´ne wyer loßschnyen. Dat Spiel niemet<br />

sinen Verloup. De Buur mellet bim Richter, se hänn eam en Schaop<br />

stualen. De Schulten mait op de Bäine un den Daif saiken. Se fanget<br />

´ne im Bearge. Hai werd verurdäilt un an ´me Boume ophangen. De<br />

Junge flött owwer nit, bu et Affspraoke was, män wual slätt´e de<br />

Tunge utem Halse. Do raupet de annern, dä um den Boum stott:<br />

„Spitzmülen gelt der nit, et maut flott weren!“ Derwyle küemet en<br />

willen Baer (Eber) ut den Earlen. De Jungens werd bange un neamet<br />

de Flucht. Im Duarpe vertellt se, bat vüarfallen es. De Lüe kuemet in<br />

groute Unraue un loupet no dem Earlensypen, üm den Jungen te<br />

redden. Hä was owwer all dout.<br />

Text nach: Süderland Heft 2/1924, S. 16: Spitzmülen gelt der nitt.

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!