Flensburg Journal - 241 Oktober 2022

Harvstgedanken
OPSNAPPT
... un allens op Platt!
Ümmer denn, wenn de Kalenner den
Oktober tofaten kriggt, denn fallt mi
en schöne ole Gedicht in. Schreven
hett dat de Holsteener Dichter Johann
Hinrich Fehrs vör över hunnert
Johr – un passen deit dat vundaag
ümmer noch. He snackt vun den
Harvst, vun de bunten Farven un vun
de eersten kolen Daag. Man an’t Enn,
in de letzte Stroph, denn kümmt he
an bi uns Minschen. Ok wenn uns dat
goot geiht, wenn wi dat Leven geneten
köönt, liekers schullen wi nich vergeten,
dat ok mal wat anners kamen
kann:
Harvst (Oktober)
Dor kümmt de Harvst mit Macht,
He schient un winkt un lacht,
Sien Mantel geel un kopperroot,
En bunte Deek liggt to sien Foot –
Wo prächtig steiht he dor,
En König ganz un gor!
Keen schrökelt nu so traag
Dör Heid un Holt un Haag?
Sien Oog is holl, sien Aten koolt,
Un süht he an den stolten Woold –
Wat fallt de Vagels in?
Wo wüllt de Bläder hin?
To‘t Leven höört de Dood,
So will ‚t de leve Gott,
Wi sünd as Bläder op en Boom,
Dat Leven is en Sommerdroom,
Vull Radels bet to Enn,
Vull Radels bet to Enn.
Dat Leven is en Sommerdroom –
wo geern ik düsse Reeg in dat Gedicht
mag! So vull vun Poesie un vun
Troost, dor kann uns dat letzte Enn
doch nich bang maken. De Minsch as
en Blatt an en Boom, dat kann een sik
so fein vörstellen. Un so köönt wi uns
eenfach en bunten Harvst wünschen
un uns de gelen un kopperroden Bläder
nipp un nau bekieken. Un denn en
beten drömen, ehr dat de rusige November
kamen warrt.
Marianne Ehlers
Illustration: Laura Becker, www.hallobeckerei.de
34 FLENSBURG JOURNAL • 10/2022