Proceedings of the European Summer School of Photovoltaics 4 â 7 ...
Proceedings of the European Summer School of Photovoltaics 4 â 7 ...
Proceedings of the European Summer School of Photovoltaics 4 â 7 ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Recycling <strong>of</strong> silicon solar cells<br />
Piotr Ostrowski<br />
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie, Instytut Politechniczny, Zakład Energetyki, Krosno<br />
W odpowiednio długiej perspektywie czasowej, wynoszącej średnio<br />
25 lat, krzemowe moduły PV podobnie jak inne przedmioty<br />
użytkowe stają się odpadem. Globalna tendencja zmierzająca do<br />
wykorzystania materiałów odpadowych, skłania do zagospodarowania<br />
materiałów odpadowych komercyjnych modułów PV. Efektywną<br />
metodą gospodarowania odpadami jest odzysk. Dotychczasowa<br />
praktyka polegająca na składowaniu zużytych modułów<br />
PV na składowiskach odpadów, w odniesieniu do modułów PV,<br />
na dłuższą metę nie jest do zaakceptowania.<br />
Eksperyment<br />
Strumień odpadów w sektorze fotowoltaicznym można podzielić<br />
na dwie grupy: odpady generowane na etapie produkcji oraz wynikające<br />
z procesów starzeniowych (odpad poeksploatacyjny). Na<br />
1000 wytworzonych krzemowych ogniw PV, średnio 50 sztuk nie<br />
spełnia stawianych im wymagań, zatem do produkcji modułów PV<br />
można wykorzystać 950 szt. pojedynczych ogniw, których parametry<br />
są zgodne z oczekiwanymi. Natomiast na 1000 wytworzonych<br />
modułów PV, średnio 10 sztuk nie spełni wymagań. Do eksploatacji<br />
trafi zatem 990 modułów PV. Dodatkowo ilość zużytych<br />
modułów PV zwiększa się w wyniku ich naturalnego starzenia<br />
podczas, którego zmianie ulęgają właściwości fizyko-chemiczne<br />
poszczególnych materiałów składowych. Na rys. 1 przedstawiono<br />
widok zużytych komercyjnych modułów PV.<br />
Rys. 1. Zużyte komercyjne moduły PV [1]<br />
Straty powstające na etapie produkcji w postaci uszkodzonych<br />
ogniw i modułów PV nie spełniających parametrów należy ograniczać<br />
poprzez stosowanie odzysku materiałowego. Z kolei odpad<br />
powstający w wyniku uzyskania przez moduły PV tzw. kresu<br />
eksploatacji, będącego następstwem procesów starzeniowych,<br />
należy odzyskiwać i ponownie wykorzystać. Recykling to forma<br />
odzysku polegająca na ponownym przetworzeniu materiałów<br />
w celu uzyskania materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub przeznaczeniu<br />
alternatywnym. Rezultaty badań opisane w pracach<br />
[2, 3] wskazują iż recykling krzemowych ogniw PV jest możliwy.<br />
Poziom wykorzystania surowców wtórnych ogniw/modułów PV,<br />
można określać za pomocą wskaźników recyklingu.<br />
Wyniki<br />
Poniżej podano sposób określania wskaźników recyklingu komercyjnych<br />
ogniw i modułów PV w oparciu o zastosowanie metody<br />
masowej oraz metody strukturalnej.<br />
Podatność komercyjnego krzemowego ogniwa/modułu PV na<br />
recykling można wyznaczyć posługując się względnym udziałem<br />
92<br />
masowym poszczególnych elementów podatnych na recykling<br />
w odniesieniu do jego całkowitej masy (1).<br />
(1)<br />
gdzie: M ws<br />
– masowy wskaźnik podatności ogniwa/modułu PV na<br />
recykling, m ri<br />
– masa części podatnych na recykling, m – ogólna<br />
masa modułu PV.<br />
Rozdział wyc<strong>of</strong>anego z dalszej eksploatacji modułu PV na<br />
poszczególne grupy materiałowe polega głównie na demontażu<br />
jego elementów składowych. Rozdział ten do pewnego stopnia<br />
może być realizowany ręcznie lub mechanicznie. Natomiast separacja<br />
pojedynczych ogniw z modułu PV wymaga zastosowania<br />
obróbki termicznej lub chemicznej [4].<br />
Metoda masowa nie uwzględnia trudności związanych z koniecznością<br />
separacji (rozdzielenia) poszczególnych elementów<br />
wchodzących w skład modułu PV. Problemy złożoności demontażu<br />
modułów PV można ocenić wykorzystując do tego celu strukturalną<br />
metodę podatności na recycling. Metoda ta polega na dodatkowym<br />
wprowadzeniu do równania (1) współczynnik fs, odniesionego do<br />
struktury krzemowego modułu PV, jak w równaniu (2).<br />
(2)<br />
gdzie: S wr<br />
– strukturalny wskaźnik podatności ogniwa/modułu PV<br />
na recykling, fs – współczynnik struktury ogniwa/modułu PV.<br />
Równanie (2) uwzględnia wpływ struktury, sposób rozmieszczenia<br />
oraz typ powiązań standardowych krzemowych modułów<br />
PV, na podatność tych urządzeń na recykling. W przypadku<br />
uszkodzenia, zużycia czy osiągnięcia kresu eksploatacji krzemowego<br />
modułu PV należy wydzielić z niego poszczególne grupy<br />
materiałowe. Z tego względu ważnym zagadnieniem staje się<br />
proces demontażu zużytych modułów PV. Dopiero po tym etapie<br />
odzyskane poszczególne materiały składowe można kierować<br />
do procesu recyklingu dla danej grupy materiałowej (tworzywa<br />
sztuczne, aluminium, miedź, stal, szkło, krzem). Relacje zachodzące<br />
między elementami składowymi komercyjnych ogniw i modułu<br />
PV można opisano za pomocą grafu skierowany rys. 2.<br />
Określenie relacji połączeń elementów składowych krzemowych<br />
modułów PV jest pomocne przy określeniu współczynnika<br />
struktury fs. W tabeli 1 przedstawiono poszczególne elementy<br />
składowe komercyjnego modułu PV. Natomiast w tabeli 2<br />
przedstawiono elementy wchodzące w skład budowy komercyjnego<br />
krzemowego ogniwa PV. Tabela 3 przedstawia szacunkowe<br />
wskaźniki recyklingu uzyskiwane dla krzemowych ogniw<br />
i modułów PV.<br />
Rys. 2. Model zachodzących relacji między elementami składowymi<br />
ogniw/modułów PV<br />
Elektronika 6/2012