30.11.2014 Views

Proceedings of the European Summer School of Photovoltaics 4 – 7 ...

Proceedings of the European Summer School of Photovoltaics 4 – 7 ...

Proceedings of the European Summer School of Photovoltaics 4 – 7 ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Recycling <strong>of</strong> silicon solar cells<br />

Piotr Ostrowski<br />

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie, Instytut Politechniczny, Zakład Energetyki, Krosno<br />

W odpowiednio długiej perspektywie czasowej, wynoszącej średnio<br />

25 lat, krzemowe moduły PV podobnie jak inne przedmioty<br />

użytkowe stają się odpadem. Globalna tendencja zmierzająca do<br />

wykorzystania materiałów odpadowych, skłania do zagospodarowania<br />

materiałów odpadowych komercyjnych modułów PV. Efektywną<br />

metodą gospodarowania odpadami jest odzysk. Dotychczasowa<br />

praktyka polegająca na składowaniu zużytych modułów<br />

PV na składowiskach odpadów, w odniesieniu do modułów PV,<br />

na dłuższą metę nie jest do zaakceptowania.<br />

Eksperyment<br />

Strumień odpadów w sektorze fotowoltaicznym można podzielić<br />

na dwie grupy: odpady generowane na etapie produkcji oraz wynikające<br />

z procesów starzeniowych (odpad poeksploatacyjny). Na<br />

1000 wytworzonych krzemowych ogniw PV, średnio 50 sztuk nie<br />

spełnia stawianych im wymagań, zatem do produkcji modułów PV<br />

można wykorzystać 950 szt. pojedynczych ogniw, których parametry<br />

są zgodne z oczekiwanymi. Natomiast na 1000 wytworzonych<br />

modułów PV, średnio 10 sztuk nie spełni wymagań. Do eksploatacji<br />

trafi zatem 990 modułów PV. Dodatkowo ilość zużytych<br />

modułów PV zwiększa się w wyniku ich naturalnego starzenia<br />

podczas, którego zmianie ulęgają właściwości fizyko-chemiczne<br />

poszczególnych materiałów składowych. Na rys. 1 przedstawiono<br />

widok zużytych komercyjnych modułów PV.<br />

Rys. 1. Zużyte komercyjne moduły PV [1]<br />

Straty powstające na etapie produkcji w postaci uszkodzonych<br />

ogniw i modułów PV nie spełniających parametrów należy ograniczać<br />

poprzez stosowanie odzysku materiałowego. Z kolei odpad<br />

powstający w wyniku uzyskania przez moduły PV tzw. kresu<br />

eksploatacji, będącego następstwem procesów starzeniowych,<br />

należy odzyskiwać i ponownie wykorzystać. Recykling to forma<br />

odzysku polegająca na ponownym przetworzeniu materiałów<br />

w celu uzyskania materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub przeznaczeniu<br />

alternatywnym. Rezultaty badań opisane w pracach<br />

[2, 3] wskazują iż recykling krzemowych ogniw PV jest możliwy.<br />

Poziom wykorzystania surowców wtórnych ogniw/modułów PV,<br />

można określać za pomocą wskaźników recyklingu.<br />

Wyniki<br />

Poniżej podano sposób określania wskaźników recyklingu komercyjnych<br />

ogniw i modułów PV w oparciu o zastosowanie metody<br />

masowej oraz metody strukturalnej.<br />

Podatność komercyjnego krzemowego ogniwa/modułu PV na<br />

recykling można wyznaczyć posługując się względnym udziałem<br />

92<br />

masowym poszczególnych elementów podatnych na recykling<br />

w odniesieniu do jego całkowitej masy (1).<br />

(1)<br />

gdzie: M ws<br />

– masowy wskaźnik podatności ogniwa/modułu PV na<br />

recykling, m ri<br />

– masa części podatnych na recykling, m – ogólna<br />

masa modułu PV.<br />

Rozdział wyc<strong>of</strong>anego z dalszej eksploatacji modułu PV na<br />

poszczególne grupy materiałowe polega głównie na demontażu<br />

jego elementów składowych. Rozdział ten do pewnego stopnia<br />

może być realizowany ręcznie lub mechanicznie. Natomiast separacja<br />

pojedynczych ogniw z modułu PV wymaga zastosowania<br />

obróbki termicznej lub chemicznej [4].<br />

Metoda masowa nie uwzględnia trudności związanych z koniecznością<br />

separacji (rozdzielenia) poszczególnych elementów<br />

wchodzących w skład modułu PV. Problemy złożoności demontażu<br />

modułów PV można ocenić wykorzystując do tego celu strukturalną<br />

metodę podatności na recycling. Metoda ta polega na dodatkowym<br />

wprowadzeniu do równania (1) współczynnik fs, odniesionego do<br />

struktury krzemowego modułu PV, jak w równaniu (2).<br />

(2)<br />

gdzie: S wr<br />

– strukturalny wskaźnik podatności ogniwa/modułu PV<br />

na recykling, fs – współczynnik struktury ogniwa/modułu PV.<br />

Równanie (2) uwzględnia wpływ struktury, sposób rozmieszczenia<br />

oraz typ powiązań standardowych krzemowych modułów<br />

PV, na podatność tych urządzeń na recykling. W przypadku<br />

uszkodzenia, zużycia czy osiągnięcia kresu eksploatacji krzemowego<br />

modułu PV należy wydzielić z niego poszczególne grupy<br />

materiałowe. Z tego względu ważnym zagadnieniem staje się<br />

proces demontażu zużytych modułów PV. Dopiero po tym etapie<br />

odzyskane poszczególne materiały składowe można kierować<br />

do procesu recyklingu dla danej grupy materiałowej (tworzywa<br />

sztuczne, aluminium, miedź, stal, szkło, krzem). Relacje zachodzące<br />

między elementami składowymi komercyjnych ogniw i modułu<br />

PV można opisano za pomocą grafu skierowany rys. 2.<br />

Określenie relacji połączeń elementów składowych krzemowych<br />

modułów PV jest pomocne przy określeniu współczynnika<br />

struktury fs. W tabeli 1 przedstawiono poszczególne elementy<br />

składowe komercyjnego modułu PV. Natomiast w tabeli 2<br />

przedstawiono elementy wchodzące w skład budowy komercyjnego<br />

krzemowego ogniwa PV. Tabela 3 przedstawia szacunkowe<br />

wskaźniki recyklingu uzyskiwane dla krzemowych ogniw<br />

i modułów PV.<br />

Rys. 2. Model zachodzących relacji między elementami składowymi<br />

ogniw/modułów PV<br />

Elektronika 6/2012

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!