BERRIA - datu-basea16

8
Munduko Kopa 2010 Azkena
Eskailera
G
aztetxoen mailetako denboraldi-aurreko
partida
eta torneoak ikusi ondoren,
Atletico Madrilen izan genituen
laneko lehen bileretan, Bartzelona
eskaileraren amaieran
ikusten nuela esaten nien beste
entrenatzaileei, eta gainontzekoak
eskaileran gora ari ginela. Or-
Futbola
eta
gehiago
Jose Mari
Amorrortu
1970eko Munduko Kopako finalean aritu zen Brasilen hamaikakoa. BERRIA
FINAL HISTORIKOAK
1970 BRASIL-ITALIA
Historiako
talderik onena?
1970ean Munduko Kopa irabazi zuen
Brasilgo selekzioaren hamaikakoa
errepikaezina da anitzentzat. Dungaren
ustez, telebistaren hedapenak eragin
handiegia izan du baieztapen horretan.
Mikel Rodriguez
Zein da historiako talderik
onena? Zenbat buru,
hainbat buru. Bukaerarik
gabeko eztabaida
izan liteke, eta futbolzale bakoitzak
bere grinaren eta ikusitakoaren
arabera osatuko du iritzia.
Hautagaiak, anitz: 1970eko hamarkadako
Amsterdamgo Ajax,
garai bereko Herbehereetako selekzioa,
1950eko hamarkadako
Hungaria, gaur egungo Bartzelona
eta bertze hainbat. Hala ere, usterik
hedatuena da, bai bere garaian,
bai oraindik ere, inoiz futbol
zelai batean jokatu duen hamaikakorik
onena 1970eko Munduko
Kopa irabazi zuen Brasilgo
selekzioarena dela. Pelek, Gersonek,
Tostaok, Rivelinhok, Jairzin-
hok eta enparauek sekulako taldea
osatu zuten, eta haien jokoak
zaleak zoratu zituen: baloia ukitu
eta ukitu, pase anitz, mugimendu
ikusgarriak, gol anitz… Finalean
Italiari sartu zizkioten golak ikustea
bertzerik ez dago. Hala ere, denak
ez dira iritzi berekoak. Adibidez,
Dungak dio telebistaren hedapenak
eragin handiegia izan
duela 1970eko Brasil talderik onena
izendatzeko orduan.
1970eko canarinha historikoa
denik ezin ukatu. Taldeko izar nagusia,
nola ez, Pele zen. 29 urte zituen
orduan O Reik, eta ordurako
sekulakoak eginda zegoen. Alboan
zituenak, gainera, ez ziren makalak.
Nabarmentzen ziren Rivelinho
Magoa —historiako ezker
hankarik onenetakoa—, Tostao
aurrelaria —teknikoki abila eta
dutik, adierazpen hori erabili
izan dugu harrobien sasoia neurtzeko.
Futbolean, era askotara joka
daiteke. Gola sartzea eta kontra
alerik ez jasotzea da helburua.
Hori bai, ez dezagun ahaztu hori
interpretatzen duten hamaika jokalari
daudela eta taldean egiten
dutela, hor dago gakoa. Eta hor
Bartzelonak bere filosofia dauka,
bere jokalarien jarreran, jokoa
ateari bizkarra emanda jokatzen
espezialista—, Jairzinho —klase
handiko errematatzailea—, Gerson
— hamaikakoaren hauspoa—
, Clodoaldo —Gersonen ezkutaria—
eta Carlos Alberto —hegaleko
atzelari brasildar petoa: azkarra
eta erasokorra—.
Futbol ikusgarria egin zuten
brasildarrek, eta Italiaren aurkako
finala har daiteke talde hura
izan zenaren eredutzat. Gainera,
baliteke final hura izatea Munduko
Koparen historiako ezagunena.
Brasilek 4-1 jipoitu zuen Italia.
Europarrek lehen zatian eutsi zieten
soilik. Brasildarrak aitzineratu
ziren, gol bikainarekin. Jairzinhok
erdiraketa neurtua egin, eta
Pelek, ohi zuen moduan, buruarekin
beheitirantz zuzendu zuen
errematea, baloiari botea emanarazi
eta sarera sartu. Hala ere, italiarrek
hobekien egiten dutena
egin zuten: kontrarioaren hutsuneez
baliatu. Boninsegnak, Brasilgo
atzelarien eta Felix atezainaren
gaizkiulertua baliatuta, baloia
ebatsi eta, atea hutsik zuela,
gola sartu zuen.
Bigarren zatian, ordea,catenaccio-a
deuseztatu zuten brasildarrek.
Gerson izan zen hori lortu
zuen lehena, aldageletatik itzuli
eta hogei minutura. Atzelari bati
baloia gainetik loratu, eta zartakoa
sarera. Ikusgarria. Handik
gutxira, Jairzinhok hirugarrena
sartu zuen, eta italiarrek amore
eman zuten. Azken gola falta zen,
gol historikoa, eta Brasil hura zer
izan zen laburbildu zuena: Felix
ulertu eta garatzeko duten moduan
eta lehiaketari aurre egiteko
duten eran gorpuzten dena.
Espainiako futbolaren harrobiek
urte asko daramatzate lanean,
geroz eta dedikazio handiagoarekin,
eta euren jokalariei jokoan
oinarritutako kontzeptuak
proposatzen dizkieten entrenatzaileekin,
euren lana biziki maite
duten entrenatzaileekin. Horren
isla da gazteen mailan iraba-
Brasil 4
Italia 1
Brasil. Felix; Everaldo, Brito, Piazza,
Carlos Alberto; Jairzinho, Clodoaldo,
Gerson, Rivelino; Pele eta Tostao.
Italia. Albertosi; Facchetti, Cera,
Burgnich, Rosato; De Sisti, Mazzola,
Bertini (Juliano, 74. min.), Domenghini;
Riva eta Boninsegna (Rivera,
84. min.).
Golak. 1-0: Pelek (18. min.). 1-1: Boninsegnak
(37. min.), 2-1: Gersonek
(66. min.), 3-1: Jairzinhok (71. min.),
4-1: Carlos Albertok (86. min.).
Epailea. Rudolf Gloeckner (Alemania
Demokratikoa). Txartel horia
Brasilgo Rivelinhori eta Italiako
Burgnichi.
Bestelakoak. 107.412 ikusle, Mexiko
Hiriko Azteca estadioan.
atezainak baloia jokatuz atera
zuen. Bortz jokalariren artean hogei
aldiz ukitu ondoren, Peleri pasatu
zioten, eta hark begiratu ere
egin gabe pasatu zion Carlos Albertori,
zeina lasterka bizian heldu
zen. Azkenean, atzelariak baloiari
egurra eman, eta Dino Zoff
atezainak ez zuen ikusi ere egin.
Jendea zoratu zuen 1970eko
Brasilek. 1958an lehenbizikoz
Munduko Kopa telebistan eman
zuten, eta 1970ekoak, berriz, ordura
arteko hedapenik handiena
izan zuen. Gainera, hartarako
teknologia zeukaten kateek koloretan
eman zuten lehenbiziko aldiz.
Hori zela eta, inoiz baino fut-
Zale gehienentzat,
Peleren eta haren
taldekideen futbola
berritzailea zen
bolzale gehiagok ikusi zuten
Munduko Kopa. Gehienentzat,
Peleren eta haren taldekideen futbola
berritzailea zen. Ordura arte
inoiz ikusi ez zituzten mugimendu
eta jokaldiak ikusi zituzten,
ezinezkoak iduri zuten erremateak,
eta Europako joko fisikoagoaren
aldean, brasildarrek alaitasun
sentipena igorri zuten. Aurtengo
Brasili ordukoaren antitesia
izatea leporatu zaio, baina
Dunga hautatzaileak telebistak
sortu zuen fenomenoari egotzi dio
1970eko selekzioari egin zaion gorazarrea:
«1970eko nabarmenena
ageri denean, zati politak ikusten
ditugu soilik. Inork ez du errepikatzen
1966koa, Brasil ez zelako
ongi ibili. Gaur egungo selekzioaren
jokaldirik onenak soilik ematen
badituzte, zaleek pentsatuko
dute talde ikusgarria izan zela».
berria
2010eko uztailaren 9a, ostirala
zitako torneoen zerrenda, eta horren
isla eta adierazpide gorena
igandeko finala.
Formazioko futbola beste
inork ez bezala ulertu duten bi
herrialde ariko dira elkarren kontra
final handian. Joko ikuskerari
eta jokalarien garapenari dagokienez
zigilu propioa dutenak.
Itxaropentsu egoteko garaia da.
Eskailera mailak igo dituztenek
irabaziko dute.
ESANA
«Bartzelonaren kopia
bat da Espainia. Ez dut
inorekin eztabaidan
sartu nahi. Hierrok dio
Espainiak bere estiloa
duela, baina
Espainiaren estiloa
Bartzelonarena da»
Johan Cruyff
Jokalari ohia
Blatter: «Olinpiar Jokoak
antola daitezke hemen»
Jacob Zuma Hegoafrikako presidenteak
jakinarazi du berriki bere
herrialdea 2020ko Olinpiar Jokoetarako
hautagaitza aurkeztea
pentsatzen ari dela, eta haren
alde egingo duela jakinarazi zuen
atzo FIFAko presidente Joseph
Blatterrek. «Herrialde batek
Munduko Kopa bat antola badezake,
Olinpiar Joko batzuk ere
antola ditzake».
ZENBAKIA
27
pEspainiak Herbehereei irabazi
gabe daramatzan urteak.
Igandeko finalistek elkarren
kontra jokatu dituzten partiden
balantzea orekatua da erabat.
Bederatzi aldiz aritu dira elkarren
kontra, lau partida irabazi ditu
bakoitzak eta bat berdindu. Espainiak,
ordea, 1983ko otsailean
irabazi zien azken aldiz Herbehereei.
Azaroan galdu egin zuten,
1987an berdindu, eta
2000n eta 2002an ere galdu.
Munduko Kopa,
‘Berria.info’-n
Hegoafrikako Munduko
@ Kopari buruzko
'Berria.info'-ko gunea:
berria.info/guregaiak/125/