Ψηφιακό Τεκμήριο

ΕΝ∆ΗΜΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΦΥΤΑ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΑΜΙΟΣ
Fumaria capreolata (L.)
Κν. Καπνιά, κάπνια, καπνόχορτο, χιονίστρες, στάχτερη, φουµαριά.
Γ.Ε: Παραµεσογειακή περιοχή, Κ. και ∆ Ευρώπη, Καύκασος.
Κύθηρα: Ν της Χώρας 130µ., περιοχή Καραβά
150µ.
Βιότοπος: Φυτό πολύ κοινό και διαδεδοµένο
στους αµπελώνες, τα χέρσα εδάφη, τους κήπους
και τις πλαγιές. Ενίοτε φυτρώνει κατά µεγάλες
αποικίες.
Περιγραφή: Ετήσιο φυτό µέχρι 100 εκ., λείο
πράσινο-µπλε, µε βλαστούς αναρριχόµενους.
Φύλλα εναλλάσοντα δισ-πτερόλοβα, µε άκρες
προµήκεις ή ωοειδείς, συχνά οδοντωτά που
τυλίγονται συνήθως γύρω από τα πλαϊνά φυτά µε
τους συνεστραµµένους µίσχους τους ή ακόµα και
µε φυλλάρια µεταµορφωµένα +/- σε έλικες.
Ταξιανθία σε βότρεις µε 10-30 άνθη, λευκά ή
ρόδινα. Τα άνθη αποτελούνται από 2 σέπαλα και
4 πέταλα, εκ των οποίων τα δυο πλαϊνά και το
ανώτερο φέρουν σκουροκόκκινες ανταύγειες.
Καρποί σφαιρικοί.
∆ραστικές ουσίες: Το φυτό περιέχει αλκαλοειδή,
από τα οποία κυριότερο είναι η φουµαρίνη.
Ιδιότητες, χρήσεις:
Σε έγχυµα (30-50 γραµ.
φυτού σε ένα λίτρο νερό ή κρασί),
χρησιµοποιείτα ι για την αϋπνία, τις παθήσεις του
πεπτικού συστήµατος, ακόµη και για τις δερµατικές παθήσεις (λειχήνες, σκορβούτο,
ελεφαντίαση, έρπητες και σύφιλη).
Ιστορικά: Η φουµαριά ήταν γνωστή από τον Πλίνιο και το ∆ιοσκουρίδη και
αναφέρεται στα βιβλία βοτανοθεραπευτικής του Μεσαίωνα (Αβικέννιος).
138