01.08.2013 Views

Ψηφιακό Τεκμήριο

Ψηφιακό Τεκμήριο

Ψηφιακό Τεκμήριο

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

ΕΝ∆ΗΜΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΦΥΤΑ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΑΜΙΟΣ<br />

ετήσια ή πολυετή, που συσχετίζονται καθηµερινά µε την ανθρώπινη δραστηριότητα. Ο<br />

λαός µας, για παράδειγµα, ονοµάζει «βότανα» ή «βοτάνια» τα αυτοφυή ποώδη φυτά<br />

που φυτρώνουν µέσα στους καλλιεργήσιµους αγρούς, µε άλλα λόγια τα ζιζάνια, και<br />

επειδή είναι επιβλαβή στις καλλιέργειές του τα καταστρέφει. Έτσι έχουµε και το ρήµα<br />

«βοτανίζω», που σηµαίνει ξεριζώνω τα αγρία χόρτα. Όµως η λέξη «βότανα»<br />

χρησιµοποιείται επίσης και για όλα τα φυτά που τα διάφορα µέρη τους εµφανίζουν<br />

ιδιότητες θεραπευτικές και εποµένως φαρµακευτικές για τον ίδιο τον άνθρωπο ή για τα<br />

οικόσιτα ζώα. Με την έννοια αυτή, η λέξη συναντάται και στα αρχαία ελληνικά,<br />

κυρίως σε κείµενα ιατρικά, αφού οι πρώτοι «γιατροί» ήταν στην πραγµατικότητα<br />

«βοτανολόγοι». Χαρακτηριστικό παράδειγµα είναι ο Ιπποκράτης, που θεωρείται ο<br />

πατέρας της ιατρικής και κατέγραψε 400 περίπου φυτά, όπως το βασιλικό, το<br />

φασκόµηλο, τον απήγανο κ.ά., που η χρήση τους για θεραπευτικούς σκοπούς ήταν<br />

γνωστή από τον πέµπτο αιώνα π.Χ. Καταχώρησε µαζί µε τους µαθητές του το σύνολο<br />

των ιατρικών γνώσεων του καιρού του στο έργο «Corpus Hippocraticum» όπου για<br />

κάθε ασθένεια περιγράφει το φυτικό φάρµακο και την αντίστοιχη θεραπεία.<br />

Μετά τον Ιπποκράτη, το σπουδαιότερο κείµενο<br />

που αναφέρεται σ’ αυτά τα φυτά είναι το περίφηµο<br />

έργο του ∆ιοσκουρίδη «Περί Ύλης Ιατρικής»,<br />

γραµµένο τον πρώτο αιώνα µ.Χ., όπου 600 φυτά<br />

εµφανίζονται πλέον σε σχέση µε τις ιατρικές<br />

εφαρµογές που µπορούσαν να έχουν. Ο<br />

∆ιοσκουρίδης εκεί προσπάθησε να διαχωρίσει τις<br />

δοξασίες από την πραγµατικότητα.<br />

Από τους αρχαίους Έλληνες οι γνώσεις αυτές<br />

µεταφερθήκαν στους Ρωµαίους και από εκεί στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης.<br />

Μετά τον Θεόφραστο και για τέσσερις περίπου αιώνες, δεν υπήρχε ενδιαφέρον για την<br />

βοτανική, και µόλις κατά τον δέκατο πέµπτο αιώνα άρχισε ξανά η επιστηµονική<br />

έρευνα στο πεδίο αυτό, ενώ τον δέκατο έβδοµο αιώνα η βοτανική πήρε νέα µορφή.<br />

Εκείνος που θεωρείται ο ιδρυτής της νεότερης βοτανικής είναι ο Σουηδός βοτανολόγος<br />

Κάρολος Λινναίος.<br />

Ένα από τα πιο αγαπηµένα φυτά των αρχαίων Ελλήνων υπήρξε η δάφνη του<br />

Απόλλωνα στην οποία απέδιδαν θεϊκές ιδιότητες. Με τα φύλλα της έφτιαχναν<br />

στεφάνια και στόλιζαν τα κεφάλια των αθλητών ή των δοξασµένων. Στεφάνια επίσης<br />

39

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!