Untitled - Stichting Papua Erfgoed

geschenken en het over elkaar 'roddelen'. Waar begint
hier de 'oorlog' en houdt de 'vrede' op? Misschien past
hier wel het begrip 'koude oorlog'. In dat opzicht zijn
deze Papoea's weer net zulke mensen als wij. Immers
ook bij ons is het gebruik van wapens (nu) zo veel mogelijk
beperkt, maar zo veel te meer staan grote redevoeringen
en perscampagnes, radio en televisie, ontzaglijk
grote geld- en goederenuitdeling en in de vorm
van economische hulpprogramma's en de technische
ontwikkeling in dienst van die 'strijd om de macht'.
Slechts een enkele keer hoor je in dit gebied van Nieuw-
Guinea van oorlogen, zoals wij die voeren: hard, meedogenloos
en wreed, zuiver gericht op de vernietiging
van de tegenstander. Nog niet zo heel lang geleden
waren het de Warés, die in de omgeving van het Tor-
Biri stroomgebied een ware terreur uitoefenden. Alleen
al het noemen van de naam Warès joeg de mensen hier
de schrik op het lijf. Tal van stammen zijn door hen volkomen
uitgemoord, zoals de Soebar en de Broemia.
Ook de Borto, de foja en de Ittik hebben veel van hen
te lijden gehad. Weer andere stammen zijn in paniek
naar de kust of naaf het oosten gevlucht, waar zij onder
de veilige hoede van het Nederlandse Bestuur kwamen.
De Mander zijn de enigen in dit gebied, die niet door
hen werden uitgemoord of uit hun gebied werden verjaagd.
Maar de Mander hebben die 'vreedzame coëxistentie'
alleen te danken gehad aan het feit, dat zij regelmatig
vrouwen en meisjes aan de Warès hebben afgestaan.
Op dit ogenblik zijn de machtige Warès zelf het
slachtoffer geworden van een nóg machtiger stam: de
Moegit. Voor deze laatsten is werkelijk niemand veilig.
Als ze aanvallen schijnen zowel mannen als vrouwen
aan de overval mee te doen. Volgens de verhalen -
maar die zijn niet altijd even geloofwaardig - schijnen
de vrouwen zelfs een heel speciale taak bij die aanvallen
92