dpo_8356.pdf

174- Hoofdft. XI. Over den Doop en
verknocht hebben. Dan om hieromtrent hunne be«
grippen recht te ontwikkelen, zal wel fteeds eene
zaak blyven, met de uiterfte zwaarigheid verbon*
den. JUSTINUS de martelaar zegt, dat brood en
wyn op eene verborgene wyze het lighaam en bloed
van CHRISTUS voor ons zyn. Zyn geheele denkwyze
hier over heeft ongemeen veel zonderlings. IVy
neemen dit, zegt hy, niet als gemeen brood, en als eenen
gewoonen drank; maar gelyk JEZUS CHRISTUS onze
Verlosfer door het woord va?i God vleesch geworden
is, en vleesch en bloed om onzen wil gehad heeft, zoo
zyn wy ook geleerd, dat de fpyze, gezegend door het
gebed des woords, hetwelk by hem is, uit welke anders
ons vleesch en bloed door verandering (in onze fappen)
gevoed wordt, het vleesch en bloed van deezen zelfden
vleesch gewordenen JEZUS zy (v). In de daad eene
zeer duistere voorftelling, die wel is waar dikwerf
genoeg ten voordeele van de transfubftantiatie, of
verandering van het brood en den wyn in het lig.
haam en bloed van CHRISTUS is aangehaald; maar
wel nergens minder dan daar van handelt, en in
het algemeen zoo gefteld is, dat men wel vraagen
mocht, of JUSTINUS zelf wel geweeten heeft, welk
denkbeeld hy eigenlyk daar aan hechtede? En wat
is dat voor een woord, waar van hy zegt, dat hetzelve
by CHRISTUS is? Men ziet intusfehen hier
uit evenwel, dat JUSTINUS het Avondmaal voor
iets meer gehouden heeft, dan enkel voor eene herinnering
aan hetlyden van JEZUS, voor een dankoffer,
of voor een enkel fymbolifche offerhande,
(v) JUSTIN. MART. Apelog. II. p. 98.
maar