dpo_8356.pdf

Hoofdft. VII. Over Christus. 31
driën , LUCIANUS den martelaar, GREGORIUS den
wonderdoener, en van veele andere groote en vroome
mannen, waar onder eenigen zelfs in de griekfche
en roomschgezinde Kerk, als heiligen befchouwd
worden? Men mag wel zeggen, is dat
de voorwaarde van onze zaligheid en van ons aandeel
aan JEZUS, gelyk men ons gaarne wilde diets
maaken, weshalven men aan het geloof aan fymbolen
en formulieren zulk een aanzien byzet; ódan
wordt 'er geen mensch zalig. Want niemand, zegt
CHRISTUS zelf, kent den Zoon, dan de Vader alleen
(ƒ). Dan dit is de voorwaarde niet van ons
heil, niet dewaare Godsdienst van CHRISTUS, maar
een Godsdienst, die partyzucht voedt. Hier ia
beftaat deeze voorwaarde, dat wy, gelyk de Heere
CHRISTUS zegt,' aan den geliefden Zoon gelooven,
en, gelyi- de Godlyke ftemrae van den hemel
bevolen heeft, hem hoor en moeten. Het opvolgen
van zyne bevelen, en een hartelyk geloof aan hem,
zoo dat wy hem als de eenige oirzaak van ons heil
befehouwen, zie daar de voorwaarde, gelyk hy
zelf zegt: wie aan hem gelooft, heeft het eeuwige leven.
Niet, wie weet, hoe hy van den Vader is
voortgebracht, van wat wezen of welke natuur, en
hoe hy GOD is enz. Genoeg, dat hy de geliefde
Zoon, en den Heilland aller menfchen is. Niet,
wie met ATHANASIUS dit, met ARIUS dat, met SA-
EELLIUS zich wederom een ander denkbeeld vormt,
van zyn perzoon en wezen. Dit alles behoort niet
tot het heil, niet tot dewaare Godsdienst van CHRIS­
TUS ! Waar*
(ƒ) MATTH. XI. vs. 27.