dpo_8356.pdf

12 Hoofdft. VIL Over Christus.
buiten GOD toekennen kan. En zoo heeft HIPPO-
LYTOS het ook in de daad begreepen in zyn boek
tegen NOETUS, waar deeze heilige Kerkleeraar zich
zoo uitdrukt, dat 'er in den beginne buiten GOD
(den Vader) niets beftaan had. Alles is, wel is
waar, in hem geweest, maar nog niet als iets wezenlyks.
Eer hy aan alles het beftaan gaf, heeft
hy eerst het woord, hetwelk tot hier toe ook in hem
als verborgen geweest was , ten voorfchyn geroepen
, om zynen raadgee ver en werkmeester te zyn (e).
'Er is dus, wanneer men den Zoon van GOD als een
perzoon op zich zeiven befchouwt, een tyd (indien
men zoo fpreeken mag, eer nog de tyd begon) geweest,
wanneer hy nog niet daar was: 'er is daar
en tegen, indien men zich hem, zonder eene eigene
perzoonlykheid, voordek, nooit een tyd geweest,
wanneer hy niet zoude bedaan hebben. Als
Zcon van GOD bedaat hy eerst zederd de fcheppinge
der wereld; want het Zoonfchap heeft hy door
middel van de teelinge verkreegen: als wysheid en
verftand des Vaders is hy 'er altyd geweest: want
GOD is nooit geweest zonder verdand en wysheid.
Naar deeze manier van denken, was de Zoon dus
maar oirfpronglyk eene eigenfchap des Vaders, naar
welke hy wys is, een denkbeeld, het welk nog ten
tyde van ADGDSTINÜS eenige Christenen koesterden
(ƒ), maar die bydefcheppingeder wereld door
(e) IIIPPOLYT. adv. Noetum. Cap. 10,
hem
(ƒ) AUGUSTINUS Lib. VI. de Trinitatec. 2. 3. p. 598. Opp.
Tom. VIII.