dpo_8356.pdf

Protestantendom in 't byzonder. 23-5
en dat men deeze alleen, en niet de ftellingen, gevoelens
en uitfpraaken der menfchen volgen moete. Lu.
THER heelt dit niet alleen in alle zyne fchriften en
inzonderheid in 1533 verklaart (n), maar ook in de
zoogenaamde Epitome Articulorum heet het: wy gelooven,
belyden en leeren, dat de eenige regel en het
richtfnoer, naar welken alle leerftellingen en leeraaren
gewaardeerd en beoordeeld moeten worden, zeekerlyk
geene andere zy, als de Profetifche en Apostolifche
Schriften van het O. en N. Testament. Zoo lange
dus deeze hoofd- en grondregel der euangelifché
Kerke nog niet door iemand beftreeden, de H.
Schiift of het zy verworpen, het zy niet meer als
de eenige bron der kennisfe befchouwd wordt, of dezelve
door menschlyk gezag of iets anders wordt ter
zyde gefteld, zoo lange kan men nog niet zeggen,
dat iemand niet meer tot de' Godsdienftige maatfchappy
der Protestanten behoore. Men kan in tegendeel,
wanneer men geftreng wil oordeelen,
zeggen, dat, wanneer men ooit aan eenig formulier
geloof, en aan menschlyke boeken zulk een aanzien
toekent, dat men dezelven als bronnen van kennisfe
benevens de H. Schrift befchouwt, men van de
hoofd- en grondregel der euangelifché Kerke afwykt.
Hier door is de protestantfche Kerke ook niet
alleen van de roomschgezinde onderfcheiden, wel.
ke de H. Schrift aan de overleevering en menschlyk
gezag ter zyde ftelt, maar ook, om zich in de tyden
f» In Defenf. Edict. Caf. Carel. V. Norimb. 1533. publhati.
Opp. Tom. II. Vixemb. Latin.fol. 359.