dpo_8356.pdf

Protestantendom in't byzonder. 2^3
en, dat zy niet de macht der Apostelen en Profeeten
gehad, en even zoo wel hebben kunnen dwaa-
Jen, als andere menfchen Q), Nog vollediger verklaart
hy zich betreffende de Conciliën en de Hellingen
en verklaaringen, op dezelven aangenomen,
in zyn gefchrift over de Conciliën en Kerken, waar
hy zelfs de zoogenoemde algemeene Kerkvergaderingen
daar van niet uitzondert, en de inrichdngen,
op dezelve gemaakt, dan alleen voor recht
houdt, wanneer zy met de H. Schrift overëenftemmen,
waaromtrent hy zich op het getuigenis van
AUGUSTINUS zeiven beroept f». Was nu LUTHER
zelf naar zyn beroep als Dottor der H. Schrift, en
niet als Doctor der Sententien- Conciliën en Kerkvaderleere,
tot de H. Schrift en de waarheden geweezen,
die in dezelve gegrond zyn, en hem als een
plicht opgelegd, om te gelooven en te leeraaren
het gene daar in gegrond was; dan was zyn geheele
flap, hoe zeer dezelve ook met het kerkelyk geloof
op gezag mocht ftryden , niet alleen geene
meinëedigheid, maar rechtmaatig en zyn plicht,
gelyk hy zelf zich daaromtrent in zyne werken
meermaalen uitlaat. De Godlyke uit de H. Schrift
erkende waarheden aan te neemen, en dezelve aan
anderen mede te deelen was zyn beroep, waar aan
hy zich, zonder zyn geweeten te kwetzen, niet
onttrekken konde. Hier uit mogen onze nieuwere
Godgeleerden (ik verftaa daar onder echter die ge- 1
(0 attcttf. SaSctfe. VI. 38. f>. 104.3 enz.
('»; gftrtf. SBtifc. VIL 3».». 235 enz.
nen,