dpo_8356.pdf

T W A A L F D E HOOFDSTUK.'
Over den toejland in het ander leven.
De vraag omtrent ons toekomftig lotgeval in een
ander leven, betreft den mensch zoo onmiddelyk,
dat hy zich daar van ocmooglyk kan ontflaan,
en 'er zullen wel zeer weinige menfchen wezen»
die niet de hoope op een toekomftig leven in hunnen
boezem koesteren, wanneer dezelve ook flecht9
eene fchaduwe, een zeer duister denkbeeld by hen
ware. De Heidenen hebben deeze leere reeds
gekend, en men heeft die als eene, voor de
menschlyke maatfchappy zoo voordeelige leere
befchouwd, dat men meende, verftandige wetgeevers
hadden dezelve moeten uitvinden, wanneer de
Godsdienst dezelve ook niet leeraarde (*). Reeds
zbnder door eene openbaaringe geleid te worden,
zegt ons verftand ons, dat, dewyl in de natuur van
het in ons denkend wezen, of in onze ziel geenen
grond voor derzelver ophouden te vinden is, zy
noodzaaklyker wyze alleenlyk door de hand van
hem zei ven moet kunnen vernietigd worden, van
wien
(*) Ja befbyders van deeze gewichtige leere hebben
zelfs voorgegeeven, dat het eene uitvinding der wet.
geevers was, om het volk in teugel te houden. Zoo min
men deezen hier behoeft te wederleggen , zoo zeeker
wordt door dit troostelyk leerftuk den zaligen invloed daar
van op onze deugd en op ons geluk beweezcn. Fert.