Geluk is voor de dommen - Hans Vervoort

achterna.
Hij riep: ‘Naar de Pier’, herinnerde Johnny zich.
Hij volgde dat commando op en reed de bestelauto van
Manuels bedrijfje naar Pier 33, het verste punt van de
stad, het uiteinde van de haven. Daar begon de zee.
Johnny wachtte daar de rest van de dag, tot het donker
werd.
‘Misschien wilde hij met dat commando alleen
maar voorkomen dat ik hem achterna sprong,’
filosofeerde hij achteraf, ‘het water was zo wild, je had
geen enkele kans. Zeker niet met een klein kind. Arme,
dappere kerel. Een heilige, ik zweer het je. Een beter
mens heb ik nooit ontmoet.’
119