Geluk is voor de dommen - Hans Vervoort

ewegingen anticipeerde.
De linkse draai, de rechtse draai, de spinturn,
alles ging vanzelf. ‘How much is that doggie in the
window,’ zong een zangeres. Al na een minuut begon
zijn linkerbeen te wankelen van vermoeidheid door de
ongeoefende beweging, hij raakte bedwelmd door haar
sterke parfum en intussen dacht zijn hoofd na over de
naam van de zangeres. Peggy Page? Na afloop van het
drieminutenwalsje was hij drijfnat van de inspanning en
de zenuwen.
‘Eh, bedankt...’ zei hij en hij spoedde zich na een
kleine buiging terug naar zijn tafeltje, waar hij meteen
zijn bril ging poetsen.
Madelon keek hem na en keerde
schouderophalend terug naar haar plek achter de
kantinebar. Het was me een treurnis, dat jaarlijkse
personeelsfeest, maar ze werkte al drie jaar bij de
Rijksdienst Goederenvervoer te Hengelo en het hoorde
er nu eenmaal bij.
Vaste prik: rond half november kwam meneer
Matjens van Personeelszaken langs met de sleutel van
de Feestkist. Aan de onderkant van het deksel was een
tekening van de kantine geplakt, met aanwijzingen voor
Ophangen Slingers. Slinger A van punt A-1 naar punt A-
230