Geluk is voor de dommen - Hans Vervoort

dat het zou lukken, want uit mijn jeugd in Indonesië
herinnerde ik me dat er al in de jaren vijftig een goede
verbinding met Nederland mogelijk was. Negen heit de
klok, met Jan de Cler hoorden we vaak. Ook
Oranjevoetbal alsof je erbij was: Nederland-België met
Jan Klaassens en Rinus Terlouw, de stugge verdedigers.
Nederland verloor van alles en iedereen in die tijd en in
de radioverslagen leerde je dus alleen verdedigers
kennen, Lenstra en Wilkes kwamen te weinig aan de
bal.
Een van die helden brak zijn been, je hoorde het
bot op de radio knappen. En toen in februari 1953 half
Nederland onder water liep en op school het gerucht
ging dat er niet genoeg moederland meer was om naar
terug te keren, toen konden we wekelijks in het verre
Indonesië de geldinzamelingsactie van quizmaster
Johan Bodegraven _ ‘Beurzen open, dijken dicht’ _
glashelder volgen. Als dat allemaal in 1953 kon, zou een
goede verbinding ruim twintig jaar later een fluitje van
een cent zijn. Maar het viel knap tegen. We kregen
contact, en hoorden Dick van Rijn in rateltempo de
wedstrijd verslaan. Hij deed zijn stinkende best, maar
toch zagen we de wedstrijd niet voor ons. Dicks stem
zwol aan en stierf weg zoals je dat verwacht bij een
138