Geluk is voor de dommen - Hans Vervoort

ene bij, en hij liep snel naar een andere gast.
Even later eindigde het programma en ik maakte
een notitie van hun naam en basiskenmerk: idioot
gelukkig.
Ik wist nu ook weer hoe dat papiertje in het jasje
terechtgekomen was. Ik schreef in die tijd
persoonlijkheidsschetsjes voor een psychologisch
tijdschrift, en De Oergelukkige leek me een interessant,
zij het zeldzaam type. Maar de hoofdredactrice legde
me geduldig uit dat er verschil is tussen een
persoonlijkheidstype en een gemoedstoestand, en dat
er zoiets zou zijn als een van nature gelukkig mens dat
was wetenschappelijk gezien onzin.
Veel later, toen de antidepressiva op de markt
kwamen en geluk een chemisch proces bleek te zijn,
dacht ik nog weleens terug aan het slagersechtpaar:
misschien maakten zij die stoffen zelf aan?
Ik vertelde Jeannette over Een Groot Uur U. Dom, want
het accentueerde ons leeftijdsverschil. Koos Postema
kon ze nog wel vaag thuisbrengen, had die niet een
geschiedenisboekje geschreven? Zat hij niet bij die
Sportzender die zo geflopt was? Ik vertelde haar over
Achter het Nieuws en Brandpunt en al die programma’s
80