Geluk is voor de dommen - Hans Vervoort

Westwolde dan maar, en zie eens: drie Zwagen.
Waarvan één J. Zwaag, slagerij. Dat kon niet missen. Ik
boekte telefonisch een kamer in hotel De Stobbe in het
naburige Fruinen en we gingen op pad.
Drenthe was als altijd: wijds en groen en vol
boerderijen. Westwolde reed je ongemerkt binnen en
als je even niet oplette was je er ook zo weer doorheen.
Vriendelijke huizen van dertien in een dozijn, een
supermarkt, een drogisterij. En verdomd, een slagerij.
Jan Zwaag, keurslager. De aanbieding van de week:
gegrilde kip. Slagers waren hier ook poelier. Het was vijf
voor zes, bijna sluitingstijd.
De slagerin hielp de klanten terwijl de slager
achterin zingend op een stuk bot inhakte. Er waren
twee klanten voor ons en ik had royaal de tijd om te
kijken. Zij was het zonder meer en toen hij neuriënd
met de stukken soepbot naar voren kwam, herkende ik
hem ook. Ze zouden nu een jaar of zestig moeten zijn,
maar ze waren nauwelijks ouder geworden, wel wat
molliger maar nog steeds niet dik. Stevig kon je zeggen.
Vlezig misschien. Nee, toch liever stevig. En ze straalden
nog hetzelfde vrolijke geluk uit als bij Koos Postema,
twintig jaar eerder.
Ik knikte Jeannette bevestigend toe. We
84