Geluk is voor de dommen - Hans Vervoort

Ze beet dwars door de rubberen
chirurgenhandschoen heen die ik bij dit werk droeg. Je
denkt dat oude mensen geen kracht meer hebben,
maar kaakspieren worden dagelijks geoefend en blijven
lang sterk. En zij had beslist geen kunstgebit. Ik
schreeuwde van de pijn, liet de ketting vallen, pakte in
een opwelling van woede de priem die ik in een holster
aan mijn riem had, en stak haar in het hart. Mijn hand
ging sneller dan ik kon denken.
Vaak had ik daarop thuis geoefend, op een
dummy, en uit voorzorg, voor als ik ooit met de rug
tegen de muur zou staan. De priem was mijn wapen,
makkelijk erin en eruit, effectief en nauwelijks bloed. Ik
had zelfs geoefend hoe ik het op mezelf kon gebruiken,
als het ooit nodig zou zijn. Maar nu keerde al dat
oefenen van mijn reflexen zich tegen mij, want ik had
haar gedood voordat ik wist wat ik deed.
Muf Vetter zweeg abrupt, ademde een rochel
uit en was verleden tijd. Het jongetje in mij had heel
even een moment van triomf snel gevolgd door angst
voor ontdekking. De volwassene in mij schrok van
zichzelf, maar begon wel meteen de consequenties te
overzien. Nu moest haar man ook dood, dat was me
binnen een seconde duidelijk.
58