geschiedenis - Koninklijke Bibliotheek

262 K E R K E L I J K E
V zijde, dat het zijn geloof was, hetwelk hem deze
BOEK verfchijning van God verfchaft had , opdat zijne
IX
Hoofdft. Kerk leeren mogt, hoe zij de Sacramenten eerbiedig
na C. G 1 vieren moest. Bovendien berigtte hem deze Bis­
Jaar1073 fchop, dat er op de grenzen van Armenië volken
tot 1517
woonden, wier kinderen met een' aangeboren (tank
ter wereld kwamen, en die deze volken in Armenië
zonden, alwaar zij gedoopt wordende, dezen (tank
verloren, doch denzelven wederkregen, zoodra zij
in hun vaderland gekeerd, weder tot het Heidendom
overgingen; de Bisfchop vraagde daaromtrent het
goeddunken van den Paus, of men deze kinderen
wel weder terugzenden mogt. Dit alles verhaalt
OTTO heel trouwhartig, doch voegt er dan nog bij,
dat deze Bisfchop over de Alpen gegaan is, om,
wegens het toenemend gevaar der Oosterlingen, den
Keizer en den Koning van Frankryk om hulp te
verzoeken.
Dat ten tijde van Paus INNOCENTIUS III, omtrent
het jaar 1199 , de afhankelijkheid der Armenifche
Kerk van den Paus veel zigtbaarder geweest is ,
hebben wij in de Gefchiedenis van denzelven verhaald.
Deze Paus liet LEO , Koning van Klein-
Armenië, door den Aartsbisfchop van Mentz kronen
, waar tegen de Katholicus of Patriarch van
Armenië de Roomfche Kerk voor de Moeder van alle
Kerken erkende, gelijk ook de Koning beloofde, alle
Armeniërs tot deze vereeniging te brengen , doch
tevens om hulp fmeekende voor de Oosterfche
Christenen. De Paus zond ook aan den Katholicus
het Pallium en andere verderfden, ten blijke van
zij-