geschiedenis - Koninklijke Bibliotheek

GESCHIEDENIS. fi«3
zijne Apnstolifche liefde, Met dit alles is het be­ V
BOEK
kend , dat ook deze verbindtenis met de Roomfche IX
Kerk niet lang geduurd heeft. .
Hoofdft.
Alleen de overgang der Maroniten,
na C. G.
de Syrifche
}aario73.
Natie bij den Libanus en Antilibanus, die federt tot I5i7«
eenige eeuwen de zoogenoemde Ketterij der Mono-
theliten had aangenomen, is, eenen aanvang geno­
men hebbende omtrent het jaar 1182, fteeds voort­
gezet, en tot in onze tijden in ftand gebleven. On­
dertusfchen hebben de Geleerde Maroniten in later
tijden te Rome zich bevindende, en onder dezen de
familie ASSEMANI beweerd, dat hunne Voorvaderen
nooit Ketters geweest zijn, maar anderen, gelijk
IUCHARD SIMON, hebben aangemerkt, dat zij in de
Kerkelijke gebruiken nog fteeds bleven verfchillen.
dat zij het Avondmaal met ongedeesfemd brood be
dienden , den gewijden
l
beker ook door de Leeket
lieten gebruiken, geen eigenlijk laatfte
t
olijfel haddei
enz. Dikwijls zijn hun federt de Xlflde eeuw noj r
Ketterijen door de Pausfen te last gelegd; nog ii t
het jaar 1578 hebben Pausfelijke Gezanten uit hunm
Kerkeboeken aanftootelijke
C
{tellingen , en bijzonde
de verandering van de woorden der inftelling: Di
r
is het facrament des ligchaams, doorgehaald. Maa
2
het Kollegie der Maroniten, in het jaar 1584 t
e
Rome gefticht, om hen bij het Kathoiijke Geloof t
r
houden, heeft hen, volgens deze beftemming, mee
en meer regtzinnig zoeken te maken (*). TJ e
(*) FRID, SPANHEM. de Eccl. Graecae et Orientalis 1
Romana et Papali ad hunc diem perpetua disfenfione 3
II. Qpp. p. 520-
R 4.
k