geschiedenis - Koninklijke Bibliotheek

V
BOEK
IX
Hoofdft.
na C. G.
Jaarro73.
tot 1517.
Wetten
tegen de
Ketters.
363 K E R K E L I J K E
milddadig jegens de armen, en zorgvuldige oppasfers
van zieken. Maar federt het midden der XHIde
eeuw vermengden zich Dweepers onder hen , die,
zoo men de Monniken, hunne vijanden , gelooven
zal, ongerijmde gevoelens koesterden, en zedeloos
leefden. Zij werden om deze befchuldigingen in den
ban gedaan en vervolgd, welke vervolging in de
XlVde eeuw zoo hevig werd voortgezet, dat maar
weinigen van de gematigde foort van Begharden tot
op de jonglte tijden over zijn gebleven.
Men leest nog wel van meer Ketterfche gezindten
, maar fommige zoo onbeduidend , dat wij er
ons niet mede behoeven op te houden, of het waren
Staatkundige aanhangen, gedurende de twisten der
Paufen met de Keizers; zoo werden bij voorbeeld de
aanhangers van Keizer FREDERIK II omtrent het midden
der XHIde eeuw genoemd: lieden die God niet
vreezen, gelijk zij ook van de Kerkelijke Sacramenten
werden uitgefloten; doch deze behooren niet tot
het Kerkelijke, dan voor zoo ver zij den Paus niet
eerbiedigden.
Het kan niemand verwonderen, dat, daar er zoo
vele ware of gewaande Ketters allerwege zich opdeden,
dat de Geestelijke magt niet genoegzaam folieer,
om hun het hoofd te bieden, ook Wereldlijke Vorsten
daar toe de hand boden, voornamelijk zulken,
die den Paufen naar de oogen zagen. Zoodanig een
Vorst was Keizer KAREL IV, een aartsvijand der
Ketters en anderen.
Voort­ Maar voornamelijk diende de Inquifitie tot uitroeigang
der
Inquifitie
|ipg der Ketters. Zij was, gelijk wij gezien hebben,
reeds