geschiedenis - Koninklijke Bibliotheek

336" K E R K E L I J K E
V berg (*), dat hij in het jaar 1212 eenige Waldentm
BOEK met hunnen Leeraar BERNHARD te Rome gezien had
IX
Hoofdft
d.e INNOCENTIUS III verzochten, om hunne gezind'
uaC. C • te te bevestigen. Zij leidden, zeiden zij, eenApo»-
Jaario/; ; tohsch leven, wilden niets eigens bezitten enz. Drie
tot 151]
jaren daar na werden de Waldenzen door dezen Paus
op eene Kerkvergadering in het Lateraan als Ketteis
veroordeeld, zonder bijvoeging van eene andere reden,
dan dat zij zich het Leeraarambt aanmatigden.
Tot hier toe fchijnt dus deze gezindte zich van
de Roomfche Kerk niet te hebben willen afzonderen,
maar in de XHIde eeuw komen zij in de Gefchiedenis
voor als een afgezonderde aanhang , die
in het Zuiden van Frankryk , in Spanje, en het
bovenfte gedeelte van Italië, grooten opgang maakte,
waar van RAINERIUS SACCHONI zeven redenen
opgeeft: I. Eene ijdele roemzucht, om als Leerars
geëerd te worden. II. Hun ijver voor hunne gezindte.
Mannen en vrouwen, kleinen en grooten,
waren dag en nacht werkzaam, om zelve te leeren
en anderen te onderwijzen. Hunne ambachtslieden
werkten over dag, en leerden 's nachts. III. De
Overzetting van den Bijbel in de moedertaal. IV.
De ergernis, welke zij vonden in het flecht gedrag
der Katholijken, waar van zij zeiden: Zoo hebben
de Apostelen niet geleefd! Zij zeiven waren zedig
en befcheiden ; men vond bij hen geene prachtige
kleederen, terwijl zij die noch te kostbaar, noch te
flecht droegen; zij dreven geen' koophandel, om
„. lie-
C ) Conttnuat. Ursperg. Chron. ad ann. 1212.