geschiedenis - Koninklijke Bibliotheek

7S K E R K E L I J K E
V ROSCELIN fchijnt deze drie dingen of zaken niet
BOEK te verdaan, dewijl hij 'er bijvoegt: deze drie Per­
VIII
fonen hebben eenen wil of eene magt. Want de
Hoofdft.
na C. G drie Perfonen hebben den wil of de magt niet naar
Jaar 107 p,. de betrekkingen; maar daar naar, dat elk derzelven
tot 1517.
God is. Of hij noemt de drie Perfonen drie dingen
, zoo als elke Perfoon God is; en dan wil hij
of drie Goden invoeren, of hij weet niet, wat hij
zegt. Dit oordeel van ANSELMUS was zacht en billiik
genoeg, MOSHEIM, die dit reeds opgemerkt
heeft (*), gist niet onwaarfchijnelijk, dat ROSCE­
LIN zijne Helling voornamelijk daarom beweerd heeft ,
omdat de Realisten hem tegengeworpen zouden hebben,
dat uit de gronddellingen van zijne partij volgde,
dat de Perfonen der Godheid flechts drie namen
waren. Ondertusfchen bleef ANSELMUS niet lang
zoo zacht jegens ROSCELIN; toen de Aartsbisfchop
van Rheims in het jaar 1093 eene Kerkvergadering
te Soisfons uitfchreef, cm deze dwaling tegen te
gaan, fchreef ANSELMUS op eenen geheel anderen
toon aan den Bisfchop van Beauvais, om, ais het
noodig was, voor hem op deze vergadering te (preken;
hij verklaarde daar in, dat een ieder, die in
dit opzigt, van de drie eerde Geloofsbelijdenisfen
afweek, hij moge een Engel of mensch wezen, vervloekt
zij. Ook fchreef hij: „ De Christen moet
„ door het gelooven tot verdaan, en niet door ver-
„ daan tot gelooven komen; ook moet hij het ge-
„ loof niet verlaten, als hij niet verdaan kan. Kan
(*) Kerk. Bist. IV Deel, Bladz. 218.
„ hij