geschiedenis - Koninklijke Bibliotheek

S o K E R K E L I J K E
V
fcherpzinnigheid overal te pas te brengen, vatten zij
SOEK het niet in deszelfs ware fterkte. Zulk een Schrij­
VIII ver was de Kardinaal NICOLAÜS van Cufa of Cusf,
Hoofdft,
na C. G . een der zeldzaamfte Geleerden van dezen tijd , van
Jaar 107; ' wien wij reeds verfcheidene malen hebben moeten
tot 151;
'fpreken. TRITTENHEIM (*) noemt hem „den voernaamften
Godgeleerden van zijnen tijd, zoo wel in
de Heilige Schrift, als in de Wereldlijke Geleerdheid
ongemeen geoefend ; een zeer beroemd Wijsgeer ,
Redenaar en Wiskundigen, van eenen doordringende
geest en vvelfprekendheid; wel bekend met het
Hebreeuwsch, Grieksch en Latijn; van de deugdzaamtte
zeden en uitnemende godsvrucht; een' opregt
en ijverig vriend van het heil der zielen, die,
als Pausfelijk Legaat, in Duitschland, veel nuts
tot Hervorming der Kerk, en bijzonder der Benedictijner
Orde, verrigt heeft." Doch gelijk TRIT­
TENHEIM doorgaans fterk is in loffpraken, zoo heeft
hij hier meer dan eene hoofdtrek vergeten. Deze
waarlijk uitmuntende en zelf uitvindende Wiskundige,
een twijfelaar uit gronden, en van eene zeldzame
werkzaamheid, was tevens een van de flimfte
Prelaten van deze eeuw. Hij had te Bazel voor de
regten der Kerkvergadering aldaar tegen den Paus
een hoofdboek gefchreven: de Catholica Concordantia,
hetwelk onder alle zijne fchriften ook de meeste
opmerkzaamheid verdient. Maar naderhand floeg
hij geheel over op de zijde van den Paus, van wien
hij ook met hooge Kerkelijke waardigheden beloond
werd.
(*) De SS. Eccles. C. S05.