in nieuwheid des levens - Rhemaprint

De apostel gebruikt opnieuw een beeld. Ook weer
vanwege de zwakheid van het vlees (6:19). Met de dood
houdt de wet van de Sinaï op, zoals iedere aardse wet.
Geestelijke wetten houden echter niet op met de dood. Een
aardse wet is niet voor een dode van kracht. Immers van
haar geldt: 'Wie dit doet, zal daardoor leven' en bij zijn
sterven houdt de mens op met 'doen' in de zichtbare
wereld.
Paulus vergelijkt nu de verhouding tussen wet en mens
met een huwelijk tussen man en vrouw. De wet (man)
heeft zeggenschap en de mens (vrouw) moet
gehoorzamen. De dood van de man ontslaat de vrouw
echter van 'de wet des mans' (St. Vert.). De Joodse
christenen waren moeilijk van de wetsgedachte los te
krijgen. Paulus toont aan dat iedere wet haar kracht bij het
sterven verliest. Nu moet hij dus nog aantonen dat de wet
van de Sinaï voor de christen ook heeft afgedaan, doordat
deze met Christus medegekruisigd is en met Hem één is in
diens dood.
3. Zo zal zij dan, indien zij bij het leven van haar man een
ander tot man neemt, echtbreekster heten; wanneer echter
de man sterft, is zij vrij van de wet, zodat zij geen
echtbreekster is, indien zij zich aan een andere man geeft.
Voor doden is geen enkele aardse wet van kracht en het
huwelijk is een aardse zaak. De wet van het huwelijk geldt
alleen als beide partners leven en zij houdt op bij het
overlijden van een der echtgenoten. Wanneer een
stervende man of vrouw de eega laat beloven niet meer te
trouwen, druist zo'n afgeperste belofte in tegen de
bedoeling van de Schepper. Ook in de dag van de