in nieuwheid des levens - Rhemaprint

Hetgeen Davids huis was toegezegd, heeft God ook
geschonken, want in Christus zijn alle beloften Gods ja en
amen. Dat de heidenen ook deel kregen aan dit heil, was
allerminst in tegenstelling met deze regel. Het overblijfsel
van Israël bestond uit hen die op de pinksterdag de doop
des Geestes, de genadegaven~ de zegeringen en alle
beloften des Vaders ontvingen. Zij hadden zich bij Jezus
gevoegd en werden hierdoor deelgenoten van de hemelse
roeping. God verwierp dus zijn volk niet, maar in het
overblijfsel redde Hij het ganse geestelijke Israël, de ware
kinderen van Abraham.
De aloude belofte aan het Joodse volk bleef van kracht: 'Al
was het getal der kinderen Israëls als het zand der zee, het
overschot zal behouden worden; want wat Hij gesproken
heeft, zal de Here doen op de aarde, volledig en snel'
(9:27, 28). God voerde uit wat Hij aan de vaderen beloofd
had. In een rest redt God Israël, 'want niet allen die van
Israël afstammen, zijn Israël' (9:6).
Zo redde God voortijds het menselijke geslacht in Noach
en zijn gezin! Er staat wel dat het God berouwde dat Hij
de mens gemaakt had, maar zijn plan met de mens bleek
toch onberouwelijk. Met een rest gaat God steeds verder.
Zo zal het ook in de eindtijd zijn: een overblijfsel uit de
kerken zal behouden worden en het einddoel bereiken.
Gods gedachten zijn Hem van eeuwigheid bekend en Hij
verandert zijn plannen niet en heeft ook geen berouw over
wat Hij eenmaal heeft beloofd.
Wat dit betreft, verandert de Heer zijn methode ook niet
ter wille van het verharde deel van Israël. Dit wordt alleen
gered als het Jezus aanneemt. De heilsweg is voor allen
gelijk. De uitnodiging of roeping tot de verlossing in