in nieuwheid des levens - Rhemaprint

Bij Israël moet dus de verharding verdwijnen en de
vetlaag om het hart weggenomen worden (Matth. 13:15).
Langs deze weg kunnen zij geënt worden en de
levenssappen van de goede olijf hen opnieuw
doorstromen. 'Wanneer zij bij hun ongeloof niet blijven',
gaan zij met Petrus, Paulus en Johannes weer geloven in
de woorden Gods, evenals Abraham, Izak en Jakob - van
wie zij de natuurlijke afstammelingen zijn - eertijds daarin
geloofden.
Zij verwachten bij zulk een vernieuwing van leven en van
denken de beloften van God in de geestelijke wereld
gerealiseerd te zien, evenals de aartsvaders, van wie
gezegd werd dat zij geen aards vaderland zochten, maar
een hemels. Jezus predikte het evangelie van het
Koninkrijk der hémelen, van stad tot stad en van dorp tot
dorp. Deze verkondiging alleen neemt de bedekking weg,
zodat de ogen van de blinden geopend worden.
Men zou natuurlijk kunnen tegenwerpen: de
voorspellingen aangaande de geboorte en het lijden van
Jezus zijn toch letterlijk in de zichtbare wereld in
vervulling gegaan. Wij wijzen erop dat Jezus onder de wet
geboren werd en dat zijn lijden en sterven geschiedden op
grond van de wet. Hij leefde dus in de bedéling der
schaduwen, terwijl Hij bezig was te verkondigen dat het
Koninkrijk der hemelen nabij gekomen was. Wanneer
Jezus naar de hemel vaart en Hij daarna op de Pinksterdag
zijn Geest uitstort, is het oude verbond geheel voorbij.
Voortaan geldt: 'Want hoeveel beloften Gods er ook zijn,
in Hem is het: Ja (worden zij waar); daarom is ook door
Hem het: Amen', dus de verdere realisatie (2 Cor. 1:20).