in nieuwheid des levens - Rhemaprint

Het is goed hier op te merken dat God wil, dat wij onze
naaste liefhebben op dezelfde wijze als wij van onszelf
houden. Dit laatste is dus niet verkeerd. Zo behoeft een
vrouw zich niet op te offeren voor haar man of voor haar
kinderen, maar zij mogen gezamenlijk leven en niet de een
ten koste van de ander. Duidelijk blijkt hieruit dat de mens
geen vijand van zichzelf mag zijn. Zelfs een vijand mag
hij geen kwaad aandoen, dus ook zichzelf niet. De
machten die het op zijn ondergang gemunt hebben,
verleiden de christen tot het zingen van liederen, waarin
geadviseerd wordt 'het eigen ik te doden'. De boze tracht
de mens naar lichaam en ziel te breken en te vernederen in
de hel.
Gevaarlijke religieuze dwaalgeesten zijn het christendom
binnengeslopen en zij leren dat de mens zichzelf moet
haten. Hij moet dus een eigenschap van de boze
overnemen, namelijk die van afkeer jegens de mens. Wat
in de dierenwereld niet voorkomt, zien wij dan bij
christenen: zij worden agressief ten opzichte van zichzélf.
Zij doen wat men soms ook bij kinderen ziet, wanneer de
boze hen grijpt en dezen 'zichzelf' niet meer zijn: zij slaan
of kastijden zichzelf.
Maar de Schrift zegt: 'Doe uzelf geen kwaad', 'want
niemand haat ooit zijn eigen vlees'. Wie zichzelf waarlijk
liefheeft, zal zich ontdoen van alles wat niet bij hem
behoort. Hij legt de oude mens, waar de machten der
duisternis in opereren, af. Hij 'legt de leugen af, 'alle
vuilheid en alle uitwassen van boosheid' en ,alle
kwaadwilligheid' (Ef. 4:22, 25; Jac. 1:21 en 1 Petr. 2:1).
Hij ontdoet zich van zonde, ziekte en gebondenheid, dus
van iedere vorm van wetteloosheid, door de kracht van de
Heilige Geest die in hem woont.