in nieuwheid des levens - Rhemaprint

ondervonden. Omdat hij Jezus had aangenomen, behoorde
hij bij het uitverkoren deel, het overblijfsel. 'Mij is
ontferming bewezen ... en zeer overvloedig is de genade
van onze Heer geweest' (1 Tim. 1:13,14).
In de tijd van Elia deed God een keuze naar de werken.
Wie de knie voor Baäl niet boog en zijn mond niet wilde
kussen, maar Gods inzettingen en ceremoniën trouw
onderhield, behoorde tot het overblijfsel. Dit hield zich
aan de wet van de Sinaï. In de tegenwoordige tijd is dit
anders. Nu is er sprake dat dit overblijfsel behouden wordt
uit genade door het geloof.
Genade is een gave die geschonken wordt zonder enige
tegenprestatie. Wanneer iemand werkt, zijn best doet en
zich inspant, ontvangt hij loon naar verdienste, maar het is
geen genade. Dit was kenmerkend voor het oude verbond,
waar gezegd werd: 'Wie dat doet, zal daardoor leven' (Gal.
3:12). Schuldvergiffenis, doop in de Heilige Geest,
geestelijke gaven, goddelijke natuur, liefde Gods,
koningschap en priesterschap, behoeft de christen alleen in
het geloof te aanvaarden. Dit is de genade die door Jezus
Christus geworden is.
7, 8. Wat dan? Hetgeen Israël najaagt, heeft het niet
verkregen, maar het uitverkoren deel heeft het verkregen,
en de overigen zijn verhard, gelijk geschreven staat: God
gaf hun een geest van diepe slaap, ogen om niet te zien en
oren om niet te horen, tot de dag van heden.
Hetgeen Israël najaagde, was de gerechtigheid. Het
trachtte deze te verwerven door middel van stipte
wetsbetrachting. Het behoud van het overblijfsel ligt
evenwel niet in het feit dat het zich inspanningen getroost,