in nieuwheid des levens - Rhemaprint

Het is opmerkelijk dat deze dwaling juist zijn ontstaan
heeft gevonden in kringen, waar de doop in de Heilige
Geest onbekend is en bij hen die geen inzicht hebben in de
hemelse gewesten. Van de gelovigen in het oude verbond
lezen wij evenwel dat hun verlangen uitging naar een
beter, een hemels vaderland.
Zij verwachtten 'de stad met fundamenten, waarvan God
de ontwerper en bouwmeester is' (Hebr. 11:10, 14).
Terwijl de aartsvader Jakob bezig was de aardse
zegeringen onder zijn zonen uit te delen, onderbrak hij zijn
profetieën met de woorden: 'Op uw heil wacht ik, Here'
(Gen. 49:18), waarmee hij getuigde dat zijn verwachting
uitging naar de zaligheid en de heerlijkheid die voor hem
weggelegd waren.
Waarop richt zich de hoop van de gelovige in onze tijd?
Verwacht hij iets van deze aarde en van een natuurlijk
volk Israël of heft hij de ogen op naar de hemel, vanwaar
ook bij alle heil en heerlijkheid verwacht. De visie op
Israël bepaalt mede of een gelovige een geestelijke of een
vleselijke christen is. De apostel waarschuwt: 'Indien gij
dan met Christus opgewekt zijt, zoekt de dingen die boven
zijn, waar Christus is' (Col. 3:1). Men moet kiezen tussen
een aards Jeruzalem, waar Christus niet is, en een hemels
Jeruzalem, waar Hij als koning resideert!
De in de tekst genoemde gestrengheid is de afsnijdende,
afhouwende werking, zoals Paulus - volgens de grondtekst
met een woord dat in het Nieuwe Testament alleen hier
voorkomt - zegt, om bij het beeld van takken en stam te
blijven. Zij bestaat hierin dat de afgehouwen takken niet
langer bij de edele olijfboom behoren. Het ongelovige
volk der Joden staat buiten het Israël Gods, dit wil zeggen