in nieuwheid des levens - Rhemaprint

uitverkorenen Gods, die in Christus Jezus zijn. Zijn geest
verheugt zich over degenen die bewaard blijven in de
liefde Gods, die gerechtvaardigd zijn door het geloof en
geleid worden door de Heilige Geest, die vernieuwd
worden van dag tot dag, en voortgaan van kracht tot kracht
en van heerlijkheid tot heerlijkheid. De Heilige Geest in
hem getuigt mede van de waarheid dezer dingen en
vermenigvuldigt zijn blijdschap.
Dan ziet hij zich teruggeplaatst onder zijn broeders naar
het vlees. Vele jaren was hij leider van het Joodse volk.
Waarom waren hem nu de ogen geopend en waarom
waren zij blind voor het voornemen Gods, gerealiseerd in
de man van Nazareth? Zij hadden Hem weliswaar
verworpen en gedood, maar had God nu met Israël
afgerekend? Hadden de beloften Gods gefaald bij een volk
dat zulke grote toezeggingen ontvangen had? Was zijn
evangelie niet de totale afbraak van het nationale
verbondsvolk, waartoe hij toch zelf behoorde en dat hij
liefhad.
Zo dikwijls hij hieraan denkt, komt zijn zielenleven in
beweging en voelt hij een diep verdriet. Omdat hij zijn
volk zeer liefheeft, zou hij wel willen dat hij al zijn
volksgenoten kon rekenen tot het uitverkoren volk van het
nieuwe verbond. Zijn door de Heilige Geest verlicht
verstand zegt evenwel dat dit niet zo is. Zo ontstaat een
gewetensconflict in de inwendige mens van deze grote
apostel. Hier begeert zijn ziel tegen zijn geest, en in het
gesprek tussen deze beide, in zijn geweten, komt hij tot
bepaalde conclusies.
Paulus is er absoluut van overtuigd dat zijn geweten tot
zuivere uitspraken komt, want hij staat immers onder de