in nieuwheid des levens - Rhemaprint

esten onder hen die zich inspanden om rechtvaardig naar
de wet te zijn en daarbij alle ceremoniën nauwkeurig in
acht namen, konden het niet zover brengen dat zij het doel
der wet, de rechtvaardigheid, bereikten, laat staan dat zij
het doel Gods met de mens, de volmaaktheid, ooit zouden
kunnen verwerven. Ook Israël moest daarom dezelfde weg
gaan als de heidenen, namelijk die van geloof in Jezus, om
gerechtigheid te ontvangen uit genade door
schuldvergiffenis van zonden.
Waardoor kon Israël de wet niet houden? Doordat deze
gebaseerd is op de oorspronkelijke gedachte van God en
het leven van de mens daarnaar regelen wil. Zoals de
organen in het natuurlijke leven vanzelf functioneren en
daartoe niet gedwongen behoeven te worden, zo behoort
ook de inwendige mens te functioneren in goede werken,
waartoe hij geschapen is. Door de zondemachten wordt
deze werking evenwel afgeremd en belet.
De oorspronkelijke wetten van God worden dus niet meer
vanuit de inwendige mens gehandhaafd. De wet die God
aan het volk Israël gaf, was een leefregel die nu van
buitenaf werd opgelegd. Zij werd aan 'wettelozen en
tuchtelozen' gegeven 'om de overtredingen te doen
blijken'. Zij was evenwel onmachtig om de innerlijke
gesteldheid van de mens waarin de zondemachten
werkzaam waren, te veranderen.
De wet Gods is geestelijk. Wie haar houden wil, moet
kennis hebben van de onzienlijke wereld, van de boze
machten die het kwade bewerken en die de mens tot zonde
brengen. Hij moet ook gedoopt zijn met de Geest van God
om met vrucht de strijd te kunnen aanbinden tegen deze
boze geesten om ze te overwinnen en te verdrijven. Israël