in nieuwheid des levens - Rhemaprint

lijdschap van het Koninkrijk Gods temidden van de
overweldigde schepping.
Daarom schrijft Jacobus: 'Naar zijn raadsbesluit heeft Hij
ons voortgebracht door het woord der waarheid, om in
zekere zin eerstelingen te zijn onder zijn schepselen' (Jac.
1:18). Maar ondanks dit heerlijke begin in onze innerlijke
mens zuchten wij ook, omdat wij de voltooiing van onze
verlossing, de volle vrucht van de Heilige Geest, nog niet
hebben voortgebracht. Wij zijn dán pas een geheel nieuwe
schepping, wanneer onze ganse geest, ziel en lichaam
volmaakt en onaantastbaar blijken te zijn.
Het sluitstuk van de wedergeboorte is dus het gaan
functioneren van ons geestelijk lichaam in de zienlijke
wereld bij de wederkomst des Heren. Naar de inwendige
mens jagen wij reeds nu naar de volmaaktheid en de
onaantastbaarheid, opdat wij met de Heer zouden kunnen
zeggen: 'De boze komt en vindt in ons niets' (Joh. 14:30),
maar wij hebben een sterfelijk lichaam dat aan de
vergankelijkheid onderworpen is en leven ernaartoe om
een onvergankelijk lichaam te ontvangen.
Dan eerst zijn wij geheel losgemaakt van de beïnvloeding
van de overste dezer wereld en van het rijk der duisternis.
Dit is het, waarop wij hopen. Wij zien dus uit naar de
gehele erfenis, waarvan wij nu door de Heilige Geest een
onderpand hebben, zodat wij als eersteling kunnen
fungeren.
Als kinderen Gods zuchten wij, omdat wij voortdurend in
onze dienst van God door de boze machten aangevallen
worden. De slang blijft immers onze hiel aantasten om het
voortgaan te belemmeren. In 2 Corinthiërs 11:23 -29