Archeologische Kroniek - Historische Vereniging Holland

Archeologische kroniek Zuid-Holland 105
vonden. De verbranding heeft niet op het toenmalige maaiveld plaatsgehad, maar op een
speciaal daarvoor aangebracht platform van klei. Vergelijkbare constructies zijn bekend uit
het grafveld in Spijkenisse (Döbken 1992, 153-157). De kunstmatige verhoging stak ongeveer
10 cm boven het toenmalige maaiveld uit en was ca 110 cm groot. Op het platform
resteerde een laagje houtskool; verbrand bot ontbrak. Na crematie is het bot zorgvuldig van
de brandplaats weggenomen en elders bijgezet. In principe is het mogelijk dat een (of meer)
van de overledenen van de drie aangetroffen crematiegraven hier is verbrand.
Tijdens de aanleg van de recreatieplas in ‘Poldervaart 1’ werd, mede door de oplettendheid
van amateur-archeoloog T. Dikstra (Schiedam), een nederzettingsterrein uit de Romeinse
tijd ontdekt (04-199). Nadere inspectie van het terrein leerde dat hier zeer goed geconserveerde
resten van een boerderij aanwezig waren. De vindplaats werd als behoudenswaardig
gewaardeerd. De vindplaats kon echter niet behouden blijven en moest worden opgegraven.
Hierbij bleek dat zich onder het niveau uit de Romeinse tijd resten uit de midden-ijzertijd bevonden.
Vanwege de tijdsdruk beperkte het onderzoek zich tot het documenteren van de
boerderijplattegrond uit de Romeinse tijd. Eventuele overige constructies op het erf konden
niet worden onderzocht, evenmin als de sporen uit de ijzertijd.
De resten van de boerderij bevonden zich op een laag klei behorend tot de Afzettingen van
Duinkerke I. De klei kan worden geïnterpreteerd als een oeverafzetting van een zuidelijke
tak van het Duinkerke I-geulsysteem. Na beëindiging van de bewoning werd het terrein afgedekt
door een laag klei die waarschijnlijk ook tot de Afzettingen van Duinkerke I kunnen
worden gerekend. Onder het noordoostelijke deel en ten noordoosten van de boerderij is het
niveau uit de midden-ijzertijd aangetroffen. Het tweede niveau bevindt zich op het Hollandveen
en onder de oudste fase (de oeverafzettingen) van de Afzettingen van Duinkerke I.
De plattegrond van de boerderij is noordoost-zuidwest georiënteerd. Het zuidwestelijke uiteinde
van de boerderij ontbreekt als gevolg van graafwerkzaamheden ten behoeve van de
aanleg van de plas. De lengte van de nu resterende plattegrond bedraagt 26 m. De boerderij
heeft in de loop van haar bestaan een ontwikkeling doorgemaakt, waardoor verschillende
bouw- en gebruiksfasen van de verschillende ruimten zijn te onderscheiden. Het hieronder
geschetste beeld van de boerderij is dan ook sterk vereenvoudigd. In de plattegrond kunnen
drie samenstellende delen van de boerderij worden herkend: een smal noordoostelijk deel;
een iets breder middendeel en een nog breder zuidwestelijk deel. Het noordoostelijke deel
van de boerderij wordt geïnterpreteerd als het woongedeelte. In de lengterichting van de
boerderij meet het 5,4 m; de breedte bedraagt 4,8 m. De opbouw van de ondergrond in het
woondeel bestaat uit klei- en veenkluiten en, in tegenstelling tot de overige ruimtes, maar
weinig mest. Centraal in het woondeel bevindt zich een haard. In de noordwestelijke hoek
is een rechthoekige ruimte aangetroffen van 1,50 x 2,20 m. De ruimte wordt begrensd door
een aaneengesloten rij paaltjes. Een mogelijke ingang tot deze ruimte bevindt zich in de
noordelijke hoek. De vloer is opgebouwd uit plaggen van venige klei. De functie van de afgeschermde
ruimte is onduidelijk.
De afscheiding tussen het woon- en het aangrenzende stalgedeelte bestaat uit een palenrij
met vlechtwerk. In het midden van deze wand is, gelet op het ontbreken van paaltjes, een