Archeologische Kroniek - Historische Vereniging Holland

88 Archeologische kroniek Zuid-Holland
Katwijk * Molenweg | Verkennend onderzoek op een kleine bouwlocatie aan de Molenweg
8-10 in Katwijk heeft een natuurlijke bodemopbouw aangetoond. De bovengrond bestaat
uit matig grof zand en bestaat tot op een diepte van 80 cm uit oude landbouwgrond.
Een aantal boringen gaan beneden 2 m onder het maaiveld over in klei. Archeologische indicatoren
ontbreken op de locatie.
Synthegra Archeologie, Eric van der Kuijl
Leerdam * Noordwal 80 | In januari 2003 is verkennend onderzoek verricht op de hoek
van de Noordwal en de Westwal. Het onderzochte perceel zal worden bebouwd met een
onderkelderd kantoorpand. De locatie maakt deel uit van de laatmiddeleeuwse omwalling
van Leerdam, dat in 1382 stadsrechten verkreeg. Het noordelijke deel van de huidige
Noordwal ligt op de plaats van de voormalige stadsgracht die in de 19de eeuw gedempt
werd. Tijdens het booronderzoek zijn twee van de zeven boringen doorgezet tot in het Hollandveen.
Het bodemprofiel op de locatie bleek helaas sterk geroerd. Wegens het ontbreken
van archeologische indicatoren in situ is het terrein vrijgegeven voor bebouwing.
Synthegra Archeologie, Eric van der Kuijl
Leiderdorp * Hoogmadeseweg | In de periode van november 2003 tot januari 2004 is een
proefsleuvenonderzoek uitgevoerd op de locaties Samsonveld en tennispark L.T.C. De
Munnik aan de Hoogmadeseweg te Leiderdorp. Een verkennend archeologisch
(boor)onderzoek, uitgevoerd in 2002, had ter plaatse de aanwezigheid van bewoningsresten
uit de Vroege Middeleeuwen (8ste- 9de eeuw na Chr.) aangetoond. Op het als sportveldje in
gebruik zijnde Samsonveld werden twee sleuven aangelegd, waarbij, behalve een aantal
vroegmiddeleeuwse kuilen en greppels, een waterput en een kreek met beschoeiingen werden
blootgelegd. Met name de vulling van de kreek leverde een enorme hoeveelheid interessante
en goed geconserveerde vondsten uit de periode van de 6de tot 9de eeuw na Chr.
op. Door de aanwezigheid van verscheidene beschoeiingfasen werd duidelijk dat de kreek
gedurende deze periode zijn loop enigszins had verlegd in noordelijke richting. Waarschijnlijk
zijn hierbij de vroegste bewoningssporen ter plaatse gedeeltelijk verspoeld, getuige
de vermenging van het zowel Merovingische als Karolingische materiaal. Dendrochronologische
datering van twee beschoeiingpalen van de laatste fase heeft dateringen opgeleverd
van respectievelijk 808 en 810. De vroegste vondsten bestaan o.a. uit een Byzantijns
muntgewichtje (vóór 600) en een bronzen fibula (mantelspeld) uit de periode 550-625. Het
merendeel van het vondstmateriaal dateert uit de periode van de 8ste en 9de eeuw en bestaat
uit aardewerkfragmenten, zowel handgevormd kogelpot- als geïmporteerd draaischijfaardewerk
(Badorf en Mayen). Opvallend is de vondst van menselijk skeletmateriaal van
meerdere individuen, hetgeen zou kunnen wijzen op de mogelijkheid dat de kreek een
(vroeg) grafveld gedeeltelijk heeft verspoeld. Nader onderzoek van het skeletmateriaal ( 14 Cdateringen)
zou meer gegevens omtrent de datering van dit materiaal kunnen verschaffen.
De vondst van de waterput op deze locatie levert een sterke aanwijzing voor de locatie van de
nederzetting ten opzichte van de loop van de kreek.
Bij het tennispark werd het onderzoek bemoeilijkt doordat het nog steeds als zodanig in gebruik
is en slechts enkele plaatsen geschikt waren om een proefsleuf aan te leggen. Desal-