Archeologische Kroniek - Historische Vereniging Holland
Archeologische Kroniek - Historische Vereniging Holland
Archeologische Kroniek - Historische Vereniging Holland
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
52 <strong>Archeologische</strong> kroniek Noord-<strong>Holland</strong> 2003<br />
ologische belang van deze wrakken, maar weten ook uit eigen waarneming hoe ernstig bedreigd<br />
ze zijn. Door de afsluiting van de Zuiderzee in 1932 is in dit gebied de zeebodem vele<br />
meters verdiept en dat proces gaat nog steeds voort. Hierbij spoelen scheepswrakken vrij en<br />
raken in relatief korte tijd verregaand aangetast als gevolg van mechanische, biologische,<br />
chemische en menselijke factoren. Eén van de twaalf wrakken was in 1986 al verkend en in<br />
1988 afgedekt met gaas en 6000 zandzakken. Deze site heeft toen de status van beschermd<br />
monument gekregen. Het betreft het wrak BZN 3, mogelijk het in 1640 gezonken VOCschip<br />
‘Rob’. Jaarlijkse monitoring in het kader van het Burgzand-project heeft uitgewezen,<br />
dat de fysieke bescherming goed heeft gewerkt. Echter, omdat de omringende bodem inmiddels<br />
2 m is verdiept, was sediment van onder de afdekking aan het weglopen en waren<br />
zandzakken van de bult aan het afglijden. Daarnaast waren ook direct buiten de afdekking<br />
‘nieuwe’ scheepsdelen blootgespoeld, o.a. het voorschip met de voorsteven. Op deze grote<br />
site is de afdekking nu gerepareerd en aangevuld met ruim 2200 m 2 steigergaas rondom en<br />
deels over de bestaande afdekking.<br />
Het principe van deze beschermingsmaatregel werkt als volgt (afb. 29). Het steigergaas belemmert<br />
de directe inwerking van de krachtige getijdenstromingen, waardoor sedimenten<br />
en vooral tere, organische archeologische resten niet kunnen wegspoelen. Tegelijkertijd<br />
wordt door die stroming zand over het net gevoerd, dat daar door de mazen zakt en wordt<br />
vastgehouden. Na het leggen en fixeren van de benodigde netten keren de duikers eerst dagelijks<br />
en later om de week terug om ‘netten te kloppen’. Dat wil zeggen dat de duikers al<br />
het zand, dat op de netten is blijven liggen, er door heen schudden als ware het een zeef (afb.<br />
30). Dan pas is dat zand langdurig ingevangen en kan het gaas opnieuw zijn invangwerk<br />
doen. Op deze manier lukt het de bodem meerdere decimeters omhoog te krijgen. Door de<br />
grenzen van de afdekking voldoende ver buiten het eigenlijke wrak te brengen zal bij een<br />
voortgaande verdieping van de zeebodem met nog eens 1 à 2 m nooit een steil talud ontstaan<br />
en bestaat niet de dreiging dat materiaal van onder de bescherming kan wegvloeien. Het<br />
Afb. 29. Waddenzee * Burgzand. Schematische weergave van de werking van het afdekken met steigergaas.