Archeologische Kroniek - Historische Vereniging Holland

Archeologische kroniek Noord-Holland 2003 61
gebied mogelijk, maar met name in de vroege en midden-bronstijd was er wijdverbreide bewoning
op de kreekruggen. Door vernatting van het landschap in de late bronstijd eindigde
de bewoning en werd het hele landschap afgedekt door een laag veen. Pas in de Middeleeuwen
werd het gebied weer gekoloniseerd. Kaartonderzoek heeft aangetoond dat de hoofdlijnen
binnen de infrastructuur nauwelijks veranderd zijn. De hoofdsloten, zoals in ‘Het
Grootslag’, werden niet verlegd of verplaatst. Daardoor zijn aan weerskanten van de sloten
nog archeologische sporen te verwachten.
Tijdens het verkennend booronderzoek zijn in het plangebied geen archeologische vindplaatsen
aangetroffen. Aan het oppervlak is van het oorspronkelijke reliëf van het gebied
vrijwel niets meer waar te nemen. Alleen in de slootkanten zijn op de plaats waar zandige
kreken aangesneden worden uitstulpingen zichtbaar. In de boringen is nog duidelijk het
landschap uit de Bronstijd met zijn kreekruggen en kommen te herkennen. In Andijk is éénmaal
een kleine kreekrug aangeboord die nog intact lijkt te zijn. Op deze locatie zal de sloot
echter niet verbreed worden. In Wervershoof is in twee boringen een intact profiel met veen
op zand waargenomen. Uit de boringen blijkt echter niet dat hier sprake is van een groter
intact deel van een kreekrug. Doordat het plangebied tijdens de ruilverkaveling in de jaren
‘70 is geëgaliseerd en omgezet is alleen in de lagere delen een intact bodemprofiel bewaard
gebleven. De kreekruggen waar bewoning op verwacht mag worden zijn afgetopt, waardoor
alleen diepe sporen uit de Prehistorie en Middeleeuwen bewaard gebleven kunnen zijn.
Naar verwachting zal er als gevolg van de geplande werkzaamheden geen verstoring van archeologische
waarden optreden.
RAAP Archeologisch Adviesbureau BV, K. Leijnse
Wieringen – Westerland * Lutjestrand | In het plangebied Lutjestrand in Westerland is in
opdracht van de gemeenten Wieringen een booronderzoek uitgevoerd. Het gebied is in gebruik
als camping en in de toekomst wil men een aantal dagrecreatieve voorzieningen bouwen.
In de omgeving van het plangebied is vrij veel archeologisch materiaal gevonden daterend
vanaf de midden-steentijd tot de Middeleeuwen; Westerland zelf heeft een
laatmiddeleeuwse dorpskern. Over het algemeen is de gebleken dat de bodem tot op grote
diepte verstoord is; alleen op de hogere terrein gedeelten zijn mogelijk nog archeologische
sporen te verwachten.
De Steekproef archeologisch onderzoeks- en adviesbureau, J. Jelsma & C. Tulp
Wormerland – Wormer * Dorpsstraat / Uilsloot | De gemeente Wormerland en Zaanstad
voeren besprekingen over een archeologisch samenwerkingsverband. Vanuit die samenwerking
heeft de gemeentelijk archeoloog van Zaanstad in Wormerland een waarneming
gedaan achter de Dorpsstraat, naast de Uilsloot. Het polderbestuur had daar een spuitwal
opgeworpen om bagger in te storten. Bij het opwerpen van deze wal kwamen resten van
verfmolen ‘De Uil’ tevoorschijn (gebouwd in 1656 en na blikseminslag in 1899 verbrand).
Bakstenen, brokken molensteen, verfstof en verbrand hout lagen over een lengte van 100 m
langs de slootkant verspreid.
Gemeente Zaanstad, Dienst Archeologie, P. Kleij