Archeologische Kroniek - Historische Vereniging Holland

78 Archeologische kroniek Zuid-Holland
gangen werden verschillende ambachten uitgeoefend, waaronder textielnijverheid.
Tijdens het onderzoek bleek al gauw dat, voorafgaand aan de bouw van het huizenblok in
1930, de oude bebouwing grof gesloopt was en daarmee de meeste funderingen verdwenen
waren. Wel kon hier een aantal dieper gelegen sporen van waterputten, riolen en kelders,
daterend uit de 17de tot de 19de eeuw, onderzocht worden. De constructie van de putten
(afb. 41) bestond over het algemeen uit een of meerdere tonnen waarvan de bodems en deksels
verwijderd waren, met daarbovenop een bakstenen mantel. Op enkele duigen van de
onderzochte tonnen zijn kuipers- of eigendomsmerken aangetroffen. De mantel van een
waterput uit de 18de eeuw was uit speciaal hiervoor vervaardigde trapeziumvormige bakstenen
opgemetseld.
In een smalle strook achter het gesloopte huizenblok uit 1930 en aansluitend op het
onderzoeksterrein van 2000-2001 werden relatief veel sporen van funderingen, riolen, beerputten
en ophogingspakketten aangetroffen, daterend vanaf de 15de eeuw. Langs de Bezemstraat
kon een poerconstructie (funderingsstenen) van een houten gebouwtje vrijgelegd
worden, waarvan de palen op een voet van ingegraven bakstenen steunden. Het lijkt erop dat
in de 15de en de eerste helft van de 16de eeuw slechts enkele panden hebben gestaan aan dit
deel van de Gedempte Gracht. De geologische ondergrond van de onderzoekslocatie bestaat
uit een pakket veen op strandzand. Op het veen werden een ophogingspakket en enkele
kuilen met 15de- eeuws vondstmateriaal aangetroffen. Het afval van de bewoners werd
toen nog op de achtererven gedumpt en/of begraven en geeft een indruk van de nijverheid
en huishoudelijke bezigheden.
Afdeling Archeologie, Dienst Stadsbeheer, Gemeente Den Haag, A. Pavlović & M.M.A. van Veen
Den Haag * Grote Markt | De afdeling Archeologie van de gemeente Den Haag heeft in het
kader van het plaatsen van ondergrondse afvalcontainers op de Grote Markt in de maand
november 2003 een kort archeologisch onderzoek uitgevoerd. Het oudste spoor dat in de
sleuf van 10 bij 3 m aangetroffen werd, betreft een fundering met spaarboog die ongetwijfeld
behoorde tot het St. Elisabethsconvent dat in 1421 is gesticht. Na de sloop van het
klooster werden in het begin van de 17de eeuw op deze locatie woningen gebouwd, waarvan
de oostelijke gevels gedeeltelijk werden vrijgelegd. Eveneens werden een grotendeels verstoorde
beerput en een waterput uit deze periode aangetroffen. Aan het einde van de 17de
eeuw werden de woningen gesloopt en kreeg de plek de bestemming van marktplaats.
Afdeling Archeologie, Dienst Stadsbeheer, Gemeente Den Haag, A. Pavlović & M.M.A. van Veen
Den Haag * Hoge Nieuwstraat | In verband met de vestiging van de Raad voor de Rechtspraak
zijn sloop- en verbouwingswerkzaamheden uitgevoerd in en rond Kneuterdijk 1-7 en Hoge
Nieuwstraat 1-3. Op basis van historische gegevens waren er bewoningssporen vanaf de Late
Middeleeuwen te verwachten. Vanaf vermoedelijk de 14de eeuw stond er een stadskasteel aan
de zijde van de Kneuterdijk. Het bijbehorende erf liep tot aan de Hoge Nieuwstraat, waar ook
de stallen stonden. Voorafgaande aan de sloop aan de Hoge Nieuwstraat, waar een kelder gepland
was, werden waarnemingen gedaan. Dit heeft allereerst geresulteerd in het in kaart brengen
van een aantal 17de-eeuwse kelders met kruisgewelven. Vervolgens is een proefsleuf gegraven
in de vloer van een de kelderruimten, waarbij 15de-eeuws muurwerk werd blootgelegd.
Bij nader onderzoek bleek het muurwerk te behoren tot een beerkelder. Vanwege de veilig-