Gemeenschappelijk Europees Referentiekader voor Moderne ...

Test C
Test B
Test A
Het voordeel van een Rasch-analyse is dat die een meting zonder voorbeelden en zonder schaal kan
opleveren, dat wil zeggen een schaal die onafhankelijk is van de in de analyse gebruikte voorbeelden
of tests/vragenlijsten. Er worden schaalwaarden aangeboden die constant blijven voor toekomstige
groepen, aangenomen dat deze als nieuwe groepen binnen dezelfde statistische populatie kunnen
worden beschouwd. Systematische verschuivingen van waarden in de loop van de tijd (bijvoorbeeld
door een verandering van het leerplan of door training met een beoordelaar) kunnen worden gekwantificeerd
en gecompenseerd. Ook systematische variaties tussen soorten leerders of beoordelaars kunnen
worden gekwantificeerd en gecompenseerd (Wright en Masters 1982; Lincare 1989).
Rasch-analyse kan op een aantal manieren worden ingezet om descriptoren op een schaal uit te
zetten:
• (a) Gegevens vanuit de kwalitatieve technieken 6, 7 of 8 kunnen met behulp van de Raschmethode
op een intervalschaal worden uitgezet.
• (b) Tests kunnen zorgvuldig worden ontwikkeld teneinde vaardigheidsdescriptoren in bepaalde
testitems te operationaliseren. Die testitems kunnen vervolgens worden geschaald volgens het
Rasch-model en hun schaalwaarden kunnen worden aangewend om de relatieve moeilijkheid
van de descriptoren aan te duiden (Brown e.a. 1992; Carroll 1993; Masters 1994; Kirsch 1995;
Kirsch en Mosenthal 1995).
• (c) Descriptoren kunnen als items worden opgenomen in vragenlijsten waarmee docenten/
leerkrachten hun leerders kunnen beoordelen (kan hij of zij X?). Op deze manier kunnen descriptoren
direct op een schaal worden gekalibreerd op dezelfde wijze waarop testitems binnen
een verzameling worden geschaald.
• (d) De descriptorschalen in de hoofdstukken 3, 4 en 5 zijn op deze manier ontwikkeld. In alle drie
projecten die worden beschreven in de bijlagen B, C en D is de Rasch-methodiek toegepast om
descriptoren te schalen en de resulterende schalen en descriptoren tegen elkaar af te zetten.
Naast de schaalontwikkeling kan de Rasch-methodiek ook worden gebruikt om te analyseren hoe
de bandbreedte op een beoordelingsschaal werkelijk wordt benut. Hiermee kunnen onscherpe formuleringen
en te weinig of te veel gebruikte bandbreedtes aan het licht worden gebracht en kunnen
herzieningen worden onderbouwd (Davidson 1992; Milanovic e.a. 1996; Stansfield en Kenyon 1996;
Tyndall en Kenyon 1996).
Gebruikers van het Referentiekader zouden kunnen overwegen en indien van toepassing vermelden:
in hoeverre aan de toegekende waarderingen binnen hun systeem eenzelfde betekenis wordt gegeven door middel van
gemeenschappelijke definities;
welke van de bovenstaande methoden of andere methoden worden gebruikt om zulke definities te ontwikkelen.
188
Gemeenschappelijk Europees Referentiekader voor Moderne Vreemde Talen: Leren, Onderwijzen, Beoordelen