Tijdschrift voor vroedvrouwen - Enzu - Vlaamse Organisatie van ...

JAARGANG 13, NUMMER 4, SEPTEMBER/OKTOBER 2007
gevolg dat de baby ook meer melk krijgt met een hoger
vetgehalte, de zogenaamde achtermelk. (Newman, 2005)
Methode:
• Houd de baby met één arm vast.
• Pak de borst met de vrije hand, de duim aan de ene kant
van de borst (de duim aan de bovenkant van de borst is het
makkelijkst), de andere vingers aan de tegenoverliggende
kant. Zorg ervoor dat zowel duim als vingers tamelijk ver
van de tepelhof vandaan zijn.
• Als de baby gaat ‘sabbelen’,
druk dan de borst zachtjes
samen (= borstcompressie),
maar beweeg niet met je
vingers richting de baby. Het
mag geen pijn doen en zorg
ervoor dat je de vorm van de
tepelhof (het gedeelte van
de borst bij de mond van de
baby) niet verandert. Door
het samendrukken van de borst zou de baby het nutritief
zuigen moeten vervolgen. Gebruik compressie terwijl de
baby sabbelt maar niet drinkt!
• Hou de druk vast totdat de baby ook mét compressie niet
meer drinkt. Laat dan de druk los. Vaak zal de baby als de
druk opgeheven wordt, meteen stoppen met zuigen, maar
zal hij kort daarna als de melk weer begint te stromen
opnieuw beginnen. Als de baby niet stopt met zuigen als
de druk opgeheven wordt, wacht dan een tijdje voordat je
opnieuw de borst zachtjes indrukt.
• De reden voor het opheffen van de druk is om je hand
wat rust te geven en om de melk de gelegenheid te geven
weer opnieuw te gaan stromen. De baby zal (als hij na het
opheffen van de druk stopt met zuigen) als hij weer melk
proeft opnieuw beginnen te zuigen.
• Als de baby weer begint te zuigen, zal hij drinken. Doet
hij dit niet, begin dan weer met borstcompressie zoals
hierboven staat beschreven.
• Ga hiermee aan de eerste borst door totdat de baby zelfs
met compressie niet meer drinkt. Je zou de baby de
gelegenheid moeten geven om nog wat langer aan de
borst te blijven, omdat er soms nog een toeschietreflex
kan komen en de baby uit zichzelf begint te drinken. Als
de baby niet opnieuw begint te drinken, biedt hem dan de
mogelijkheid om de borst los te laten of haal hem van de
borst.
• Vervolgens kan je de andere borst aanbieden. Herhaal dan
het proces.
(Newman, 2005)
ALTERNATIEVE VOEDINGSMETHODEN
Op een (semi -) intensieve neonatale afdeling is borstvoeding
op vraag onmogelijk. Men kan van de moeder niet
verwachten dat zij continu beschikbaar is om haar kind te
voeden op de afdeling. Daarbij is het kind vaak nog niet in
staat om uitsluitend aan de borst te drinken. Daarom zijn
er alternatieve voedingsmethoden nodig zoals flesvoeding,
cupvoeding of vingervoeding. De onderzoekers hebben
nog steeds geen consensus bereikt wat betreft de beste
alternatieve voedingsmethode die de borstvoeding het minst
negatief beïnvloed.
FLESVOEDING
In het onderzoek van Rocha et al (2002) kon men in de
flesvoedinggroep meer verwarring waarnemen wanneer
het premature kind terug aan de borst werd gelegd in
vergelijking met de cupvoedinggroep. Daarbij stelden ze ook
vast dat er meer moeders in de flesvoedinggroep (68,4%)
na 3 maanden gestopt waren met de borstvoeding dan
diegenen die de borstvoeding combineerden met cupvoeding
(33,3%). Dit waren echter geen significante resultaten. Er
konden verschillende andere factoren, behalve tepel - speen
verwarring, het weigeren van de borst beïnvloed hebben.
Nyqvist en Ewald (1999) stellen dat het vroeger stoppen met
borstvoeding te wijten is aan een te vroege introductie van
flesvoeding. Dit draagt bij tot het ontstaan van tepel - speen
verwarring. Hier leiden zij uit af dat de moeders die ook
flesvoeding geven er minder in slagen om de borstvoeding
in te stellen.
Furman et al (2002) spreken deze stellingen tegen. Zij
konden in hun studiepopulatie niet aantonen dat tepel -
speen verwarring een factor is voor het mislukken van het
voortzetten van borstvoeding. Bovendien suggereren Collins et
al (2004) dat het vroegtijdig
stoppen met borstvoeding
niet te wijten is aan een
verschillende zuigbeweging
aan de borst dan aan de
fles, hetgeen de verwarring
teweeg brengt, maar aan
het continu beschikbaar zijn
van de melk bij flesvoeding.
Daarom stellen zij voor
om flesvoeding pas te
introduceren wanneer de
borstvoeding voldoende
op gang is. Hierdoor wordt
het succes van borstvoeding
mogelijk niet verhinderd.
Overigens toonde het onderzoek van Marinelli et al (2001)
een hogere incidentie van verslikken geassocieerd met de
flesvoedingmethode aan.
Daarnaast haalden Rocha et al (2002) aan dat flesvoeding
meer energie vraagt van het premature kind in vergelijking
met borstvoeding. Dit heeft mogelijk een negatief effect op
de gewichtstoename van het kind. Deze stelling werd echter
niet bewezen in het onderzoek.
CUPVOEDING
Bij cupvoeding wordt de melk aangeboden door middel van
een kopje.
Het onderzoek van Marinelli et al (2001) toonde aan dat
cupvoeding minstens even veilig is voor premature neonaten
als flesvoeding. Daarbij stelden ze ook vast dat de prematuren
fysiologisch stabieler zijn tijdens het voeden met het kopje
dan tijdens een flesvoedingsessie. Rocha et al (2002) konden
dit niet helemaal bevestigen. Enkel de premature kinderen,
die het steeds moeilijk hadden met het behouden van een
233