Monumenten van de prille welvaartsstaat - 04/13 - watererfgoed.nl

Stedenbouwkundige liggingsituering (incl. aanduiding windstreek),omgeving van belangDe kerk is centraal gelegen in de wijk Vrieheide. De kerk staat aan de achterzijde aan een kleine straat, dehoofdingang ligt aan een groot plein, zodat de kerk hier de omgeving bepaalt. De toren fungeert alslandmark, ondanks de begroeiing, de glooiingen in het landschap en de omringende bebouwing.Archeologische relevantieondergrond (zie Archis, Kich,gemeentearcheoloog of…)Kerk en toren liggen voor zover bekend niet op een terrein van archeologische waarde.GeschiedenisIn 1959 wijzigde de gemeente het karakter van de voormalige mijnkolonie Vrieheide door haar op tenemen in de stadsuitbreidingsplannen. Daarmee kreeg de wijk in plaats van de dorpse structuur eenmeer stadse uitstraling. Omdat de bestaande kerk te klein was moest een nieuwe kerk worden gebouwd.In 1961 kwam J.J. Fanchamps met een eerste ontwerp. Op 25 juli 1965 kon de kerk worden geconsecreerd.In 1964 splitste het bisdom het rectoraat. Het rectoraat Christus Koning werd verheven tot parochie enhet nieuwe rectoraat H. Judas Thaddeus nam de boerderij Carisborg in gebruik als noodkerk. Het gevolgwas dat de financiële draagkracht van de nieuwe parochie sterk achteruit ging. Bovendien bleek de kerkal zeer snel te groot te zijn.De kerk kreeg al gauw met bouwtechnisch problemen te kampen. De in beton gevatte glasbouwstenenlekten tussen de voegen, zodat rondom in de kerk aan de binnenzijde goten werden geplaatst om hetwater af te voeren. Het vlechtijzer van de dragende kolommen was niet voldoende bedekt met beton,waardoor betonrot de constructie verzwakte. Ook het dak was lek. Daarnaast waren er problemen m.b.t.de klimaatregeling. Daarom waren er in 1977 al plannen om de kerk te slopen en te vervangen. Dit medeomdat de bovenkerk slechts bij uitzondering werd gebruikt, meestal was de dagkerk groot genoeg, ookop de zondagen. Omdat er voor de parochie geen betaalbare alternatieven waren, werd toch in 1984besloten de kerk op te knappen.In juli 2004 werd de kerk aan de eredienst onttrokken. In 2008 vond ook de laatste viering plaats in dedagkapel. Naar een nieuwe bestemming wordt nog gezocht. De dreiging van sloop lijkt afgewend.Relevante wijzigingenBij de verbouwing in 1984 is het interieur sterk gewijzigd. Het altaar bleef staan, maar tussen het altaaren de trappen plaatste men een sluitmuur. Het supedaneum werd uitgebreid naar die richting en detabernakel kreeg een plaats achter het altaar. Aan weerszijden van de sluitmuur werd het zicht afgeslotendoor devotieplaatsen, die waren afgeschermd met een gordijn op een ijzeren constructie. De bankengingen daar weg, zodat de centrale positie van het altaar werd opgegeven.Vanwege de problemen m.b.t. de klimaatbeheersing in de kerk kregen de muren tussen de kolommeneen afscherming van houtwolcementplaten. Daardoor kwam er minder licht in de kerk. Bovendienisoleerden de platen de kerk ook beter. Aan de buitenzijde kregen de boeiboorden een trespa afdekkingen bouwde men de onderzijde uit, zodat het geheel ingesnoerde onderdeel nu deels met baksteen werduitgebreid tot de onderzijde van de bovenkerk. Het priesterkoor kreeg een nieuwe tabernakel en eenbijbehorende ambo, achter het altaar. In 1995 kreeg het koor een afscheiding in de vorm van en hekwerk,dat tevens als communiebank kon worden gebruikt.In 2008 is het orgel verwijderd en overgedragen aan de Fatimakerk in BrunssumBezocht G.W. Eshuis 22-1-2013Adviesaanvraag 2013 aan de Raad voor Cultuur Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap | Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed | 369