Netherlands Yearbook - 1868_ocr

190
i.u ,1863 U.53, in 1864 -13,63, niet gestraft op grond van art. 66 Code Pénal 0.52 en 0.86, \'eroordeeld 84.1):>
en 84.99, hiervan 53.45 en 56.32 tot gevangenisstraf, waarvan tot die van meer dan één jaar 1.52 en 1.62, van
één jaar of minder 51.93 en 54.70 (in gezamelijke opsluiting 35.37 en 37.21, in eenzame '16.56 en 17.49), tqt
geldboete 19 en 19. 7 O, tot politiestraf met toepassing van art. 233 Wet boek van Strafvordering 0.34 en 0.41 1
tot politiestraf met toepassing van artt. 463 Code Pénal en 20 wet van 29 Junij 1854 (Staatsblad n° 102) 1 i.6~
en 8.35, tot politiestraf wegens overtreding, te gelijk aangebragt met het wanbedrijf waarvan zij werden vrijgesproken
of ontslagen, in 1.864 0.14, tot verbeurdverklaring en betaling der geregtskosten 0.13 en 0.07, terwijl
bij 0.40 en 0.52 verwijzing, schorsing enz. heeft plaats gehad. .
Op de honderd veroordeelden tot eene gevangenisstraf van één jaar of minder , werden tot eenzame opsluiting·
veroordeeld in 1862 22.25, waarvan 20.55 tot en 1.70 boven zes maanden, in 1863 31.89, ~9.35 en 2.54, in 1864
31.97 , 2\J.ü3 en 2.34. De cellulaire gevangenisstraf werd dus in de beide laatste jaren betrekkelijk veel meer
toegepast dan in 'I 862. Van de uitbreiding der eenzame opsluiting tot één jaar bij art. '7 der wet van 29 J unij
1854 (Staatsblad n° 102) werd in beide jaren , vooral in 1863 meer gebruik gemaakt.
Sedert 1863 worden afzonderlijke opgaven geg·even van de tot correctionele gevangenisstraf veroordeelden
tevens tot geldboete verwezen en zijn de opgaven over de toepassing van correctionele en politiestraffen meer
naauwkeurig gesplitst. In het verslag der geregtelijke statistiek over 1864 worden voor de veroordeelden de
politiestraffen voor het eerst negen afzonderlijke kolommen gegeven, ter onderscheiding der veroordeelden tot
gevangenisstraf en geldboete, elk afzonderlijk en tot beiden te zamen. Naar die opgaven werden veroordeeld:
krachtens art. 233 Wetboek van Strafvordering alleen tot gevangenisstraf 9, waarvan wegens misdrijven tegen
de algemeene zaak 6, tegen de eigendommen 3, alleen tot geldboete 47, tegen de algemeene zaak 31, de personen
14 , de eigendommen 2 i met toepassing van art. 463 Code Pénal en art. 20 wet van 29 Junij 1854
(Staatsblad n°. 102), alleen tot gevangenisstraf52l~, tegen de algemeene zaak 131, tegen de personen 204, tegen
de eigendommen 189, alleen tot geldboete 589, tegen de algemeene zaak 71, tegen de personen 421, tegen de
eigendommen 97; tot gevangenisstraf en geldboete 7 wegens misdrijf tegen de personen; wegens ééne of me()r
overtredingen aangebragt met een wanbedrijf waarvan de beklaagde is vr\jgesproken of ontslagen alleen tot
gevangenisstraf 1 tegen de algemeene zaak, alleen tot geldboete 18 , waarvan 15 tegen de algemeene zaak ,
3 tegen de personen. Nagenoeg bijna alle geldboeten werden namelijk in de vroegere verslagen der geregtelijk