Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Jackie Stewart luistert met één oor naar John Surtees.<br />
We zijn op de Grand Prix van Nederland in 1971, het jaar<br />
van de tweede wereldtitel van de Schot.<br />
Casual en lachend had Jackie Stewart een gave om te<br />
worden beluisterd en gehoord.<br />
zou worden. Alles was inderdaad geregeld met zowel Stewart<br />
als Tyrrell, maar helaas kwam de Fransman om het leven<br />
tijdens de zaterdagtraining van de laatste Grand Prix van het<br />
seizoen 1973, gehouden in de Verenigde Staten op het circuit<br />
van Watkins Glen. Zou de Fransman minder risico’s genomen<br />
hebben als hij had geweten dat hij de nummer één van Tyrrell<br />
zou worden? Het antwoord is waarschijnlijk nee, maar Stewart<br />
gaf zichzelf de schuld van de extra en onnodige druk op de<br />
schouders van zijn teamgenoot. Natuurlijk kwam Stewart die<br />
zondag niet aan de start van de race, die zijn honderdste en<br />
laatste Grand Prix zou zijn geweest. De magie en het feestje<br />
werden weggevaagd door een loodzware stilte. Voor Stewart<br />
was het tijd om er een punt achter te zetten.<br />
TEAMBAAS MET ZOON PAUL<br />
Jackie Stewart was iemand die altijd bezig moest zijn. Actief als<br />
wat. Van 1972 tot 1978 was hij voorzitter van de GPDA. Hij vocht<br />
met hand en tand voor de verbetering van de veiligheid op de<br />
circuits, in de overtuiging dat coureurs niet werden betaald<br />
om overbodige risico’s te nemen. Hij was ook voorzitter van<br />
de <strong>BR</strong>DC (British Racing Drivers Club), de vereniging die het<br />
circuit van Silverstone en de Britse Grand Prix runt.<br />
Jackie Stewart, een echte Schot, kijkt graag hoe laat het<br />
is op een Rolex. Goede keuze…<br />
e e oo e e e e oe<br />
bondgenoot Ford creëerde hij het Stewart-Ford Formule<br />
1-team en begon hij zijn nieuwe carrière tijdens de Grand<br />
Prix van Australië in 1997, met Rubens Barrichello en Jan<br />
Magnussen als coureurs. Het team had het aanvankelijk niet<br />
gemakkelijk, maar in het eerste seizoen oogstte Stewart al<br />
succes in Monaco, waar Rubens Barrichello met een behoorlijk<br />
assertieve rijstijl de tweede plaats pakte.<br />
In die jaren was de teamgenoot van Stewart de Fransman<br />
François Cevert, die niet alleen een briljant coureur was<br />
maar ook het prototype van de knappe jongen met ogen die<br />
de vrouwenharten sneller deed slaan. Het was duidelijk dat<br />
Cevert de leerling was van Stewart, onder wiens vleugels hij<br />
kon groeien en beroemd worden. Stewart had de beslissing<br />
genomen om zijn carrière eind 1973 te beëindigen, maar alleen<br />
Ken Tyrrell en Walter Hayes van Ford wisten ervan. Jackie zou<br />
er later lang spijt van krijgen dat hij Cevert er nooit van op de<br />
hoogte bracht dat die in 1974 de kopman van het Tyrrell-team<br />
Toen Johnny Herbert in 1999 overnam van Jan Magnussen,<br />
beleefde Stewart een uitstekend seizoen met als hoogtepunt<br />
de overwinning van Johnny Herbert onder extreme<br />
omstandigheden op de Nürburgring. Barrichello werd daar<br />
derde en sterkte Ford in zijn beslissing om het team op te kopen.<br />
Vader en zoon Stewart waren trots dat ze met hun team vierde<br />
werden in het wereldkampioenschap voor constructeurs, en<br />
verzetten zich niet tegen de wens van Ford om het avontuur<br />
voort te zetten onder de naam Jaguar Racing... dat later Red<br />
Bull werd, met het succes dat we kennen. ■<br />
76