28.12.2020 Views

AUTO TRENDS 294 NL_BR

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Jackie Stewart luistert met één oor naar John Surtees.<br />

We zijn op de Grand Prix van Nederland in 1971, het jaar<br />

van de tweede wereldtitel van de Schot.<br />

Casual en lachend had Jackie Stewart een gave om te<br />

worden beluisterd en gehoord.<br />

zou worden. Alles was inderdaad geregeld met zowel Stewart<br />

als Tyrrell, maar helaas kwam de Fransman om het leven<br />

tijdens de zaterdagtraining van de laatste Grand Prix van het<br />

seizoen 1973, gehouden in de Verenigde Staten op het circuit<br />

van Watkins Glen. Zou de Fransman minder risico’s genomen<br />

hebben als hij had geweten dat hij de nummer één van Tyrrell<br />

zou worden? Het antwoord is waarschijnlijk nee, maar Stewart<br />

gaf zichzelf de schuld van de extra en onnodige druk op de<br />

schouders van zijn teamgenoot. Natuurlijk kwam Stewart die<br />

zondag niet aan de start van de race, die zijn honderdste en<br />

laatste Grand Prix zou zijn geweest. De magie en het feestje<br />

werden weggevaagd door een loodzware stilte. Voor Stewart<br />

was het tijd om er een punt achter te zetten.<br />

TEAMBAAS MET ZOON PAUL<br />

Jackie Stewart was iemand die altijd bezig moest zijn. Actief als<br />

wat. Van 1972 tot 1978 was hij voorzitter van de GPDA. Hij vocht<br />

met hand en tand voor de verbetering van de veiligheid op de<br />

circuits, in de overtuiging dat coureurs niet werden betaald<br />

om overbodige risico’s te nemen. Hij was ook voorzitter van<br />

de <strong>BR</strong>DC (British Racing Drivers Club), de vereniging die het<br />

circuit van Silverstone en de Britse Grand Prix runt.<br />

Jackie Stewart, een echte Schot, kijkt graag hoe laat het<br />

is op een Rolex. Goede keuze…<br />

e e oo e e e e oe<br />

bondgenoot Ford creëerde hij het Stewart-Ford Formule<br />

1-team en begon hij zijn nieuwe carrière tijdens de Grand<br />

Prix van Australië in 1997, met Rubens Barrichello en Jan<br />

Magnussen als coureurs. Het team had het aanvankelijk niet<br />

gemakkelijk, maar in het eerste seizoen oogstte Stewart al<br />

succes in Monaco, waar Rubens Barrichello met een behoorlijk<br />

assertieve rijstijl de tweede plaats pakte.<br />

In die jaren was de teamgenoot van Stewart de Fransman<br />

François Cevert, die niet alleen een briljant coureur was<br />

maar ook het prototype van de knappe jongen met ogen die<br />

de vrouwenharten sneller deed slaan. Het was duidelijk dat<br />

Cevert de leerling was van Stewart, onder wiens vleugels hij<br />

kon groeien en beroemd worden. Stewart had de beslissing<br />

genomen om zijn carrière eind 1973 te beëindigen, maar alleen<br />

Ken Tyrrell en Walter Hayes van Ford wisten ervan. Jackie zou<br />

er later lang spijt van krijgen dat hij Cevert er nooit van op de<br />

hoogte bracht dat die in 1974 de kopman van het Tyrrell-team<br />

Toen Johnny Herbert in 1999 overnam van Jan Magnussen,<br />

beleefde Stewart een uitstekend seizoen met als hoogtepunt<br />

de overwinning van Johnny Herbert onder extreme<br />

omstandigheden op de Nürburgring. Barrichello werd daar<br />

derde en sterkte Ford in zijn beslissing om het team op te kopen.<br />

Vader en zoon Stewart waren trots dat ze met hun team vierde<br />

werden in het wereldkampioenschap voor constructeurs, en<br />

verzetten zich niet tegen de wens van Ford om het avontuur<br />

voort te zetten onder de naam Jaguar Racing... dat later Red<br />

Bull werd, met het succes dat we kennen. ■<br />

76

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!