2005 - værøya.no

dagen før og ligge over på Moldjord dermange hadde buer nede ved elva som dekunne være i og stalla til hestan.Om natta sånn i eit halv totida, starta vi såheimanifrå med hest og sleda, og samles ilag med de andre lofotfareran påTvervika. Derifra var det ekspeditøren,han Einar Larsa, som sto for å lede turenutover isen. Det var mange gonger vanskeligå få hestan ut på isen då floa brautopp isen langs land og laga åpen råk somdet kunne være vanskelig å komme over.Turen utover isen kunne mange gongervære et ordentlig bask. Verst var det hvisdet var mykje sny og kaldt. Då var isentyngt ned og det kom fukt i snyen. Detgjorde at det sette seg is på sledragan, sådet var ikkje nokka nytt at vi måtte hamed en kjetting å legge framom sledenfor å raspe av isen frå dragan. Det vareinaste måten å gjere det på, og det hendteat vi måtte gjenta denne operasjonenfleire gonger på tur utover isen, for detvar et forferdelig slit for hestan når detklabba på sledragan.Så bar det då videre utover isen. Dethendte at isen låg heilt ut i Ferrisundet, ogdet var sånn at til lengre du kom utover,til dårligare var isen. Derfor gjekk ekspeditørenog de andre som hadde isstav medseg, framfor de øvrige og stakk i isen forå prøve om han var køyran. Isstaven varen to meter lang stav med et kraftig jarn ienden.Da vi kom dit lokalbåten låg, måtte viprekevere hestan. Det gjorde vi oftest slikat vi stakk et høl i isen og stakk ei avskjækern neri. Da ho kom til midten, flautho, og så kunne vi bett hesten til skoka ogla han få en høysekk i ei stropp attomnakken så han kunn ete rett frå sekken.Lokalen blei ekspedert direkte frå iskanten.Han kjuka seg godt inn i isen, og såblei det lagt trelemma frå skipssida og nedpå isen sånn at folk og last kunne kommeseg ombord.Når lofottøyet vel var ekspedert, kunnehestskyssen returnere. Lofotkaran haddeofte med seg en ungglunt som skulle tahesten heim igjen, og det var ofte en hardtur det og. Hestan blei urolige ute på isen,for de lika seg dårlig der ute. De merka påfolk at det var utrygt, og de ville gjerneheim.Trafikken på isen hadde og den ulempenat isen sprakk på to forskjellige plassa —utfor Agnesodden og ved Svartneset —og då revna isen tvers over fjorden. På flosjy for så isen ifrå kvarandre slik at detblei ei åpen råk som hestan måtte gjeresoppmerksom på sånn at de fekk hoppover. De måtte gjerne ta en runde frammedså hestan fekk sjå korsen det var ogka tid de måtte hoppe. Ellers så kunne dubli ståandes utpå isen til sjyen felt igjen.De gamle hestan forsto at det måtte gjeressånn.Når vi så ha fått ordna alt ombord i lokalen,som vi sa, så bar det til Bodø. Og iBodø var du nøydd å overnatte, forRøstlokalen gjekk ikkje kvar dag, — tre50